Na granicy rozsądku

"Na granicy rozsądku" to kontynuacja, na którą bardzo czekałam, tym bardziej że miałam przyjemność patronować pierwszej części, czyli "Na granicy sumienia". Zaskoczyła mnie ta część totalnie, spodziewałam się słodkiego "pierdu pierdu" i mdłego zakończenia a dostałam dosłownie i dosadnie młotkiem po głowie.
Pani Aleksandro wielkie brawa za tę część... mało która książka z gatunku opisanego jako romans mafijny potrafi mnie tak emocjonalnie wykończyć. Beczałam chyba z pół godziny.

Dziewczyna pragnąca stanąć na nogach i rozpocząć "dorosłe" życie, niebezpieczni i brutalni mężczyźni, krew, ciemne interesy, mafia, która za każdym razem chce więcej i więcej, policja- która wcale nie jest miła i pomocna a w pewnym momencie staje się śmiertelnie niebezpieczna a do tego ognisty romans, mnóstwo tajemnic, intryg i niedomówień- i ja jestem kupiona, to jest to, co lubię i to sprawiło, że przeczytałam tę książkę w kilka godzin, nie odrywając się od niej nawet na moment.

Świetny pomysł na fabułę, mamy tu do czynienia z tym przysłowiowym czymś. Czymś, co porywa czytelnika w swoje szpony i nie puszcza go do samego końca.
Świetnie skonstruowana akcja wciąga i intryguje od pierwszych stron, sukcesywnie nabiera tempa, zaskakuje zwrotami, budząc czasami ogrom skrajnych emocji.
Bohaterowie są bardzo ciekawi i fajnie poprowadzeni. Autorka świetnie ukazała to, jak bardzo ta główna dwójka do siebie nie pasuje, jednak relacje i zależności, które między nimi zachodzą, w...

„Na granicy rozsądku” jest kontynuacją poznanych wcześniej bohaterów – Karoliny i Borysa, których związek niezwykle mnie zaintrygował. Lubię sięgać po książki z gatunku romansu mafijnego, szczególnie gdy potrafi on zaskoczyć i wzbudzić wiele emocji! Nie jest to typowy mafijny romans, którymi rynek czytelniczy został dosłownie zalany!

Karolina to nastoletnia dziewczyna, która w życiu wiele już doświadczyła, natomiast Borys jest mężczyzną, który obraca się w niebezpiecznych kręgach mafii. Tych dwoje jednak połączyło uczucie, które chcą pielęgnować, ale nie mogą o nim powiedzieć światu!

Wspaniale wykreowani bohaterowie, a dodatkowo naprzemienna narracja, która pozwala nam zrozumieć postępowanie każdego z bohaterów, pokazując poszczególne spojrzenia na niektóre sprawy, a także fakty, które przyczyniły się do takich, a nie innych decyzji.

Piękna, emocjonalna historia, która wywołała we mnie wiele łez i bardzo mnie zaskoczyła! Styl pisarski autorki jest niezwykle przyjemny, przez co książkę czyta się bardzo szybko!

Ja polecam, a wydawnictwu dziękuje za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

❗️Recenzja ❗️

"Na granicy rozsądku" to ll tom historii Karoliny i Borysa. Zadałabym pytanie czy tylko ich?

Po pierwsze chciałam zwrócić uwagę na tytuł. Słysząc go, wyobrażamy sobie niesamowite uniesienia miłosne.
Uniesienia są - owszem, ale teraz już nie słyszę tego radosnego odniesienia do słowa "rozsądek". Jesteśmy świadkami tej bolesnej miłości.

Książka określona jest mianem romansu mafijnego, którym jakby nie patrzeć, jest.
To co autorka zafundowała nam w środku, delekie jest jednak od cukierkowatości z jaką był ostatnio traktowany ten gatunek.

Część pierwsza podobała mi się. To co dzieje się tutaj dodało największego charakteru tej historii. Nasza twórczyni pokazuje nam, że to co robimy w życiu, zawsze będzie miało konsekwencję.
Widzimy brutalność zarówno codzienności wielu ludzi, jak i ich usposobienia. Łatwo wydać wyrok na kogoś, ciężej postawić się w danej sytuacji

Jest takie powiedzenie - "Gdybym wiedziała, że się przewrócę tobym usiadła". Bardzo pasuje mi ono do naszej głównej bohaterki.

Oczywiście mogłabym wymieniać świetnie wykreowane postacie, fajną narrację. Poruszenie wielu ważnych tematów takich jak alkoholizm czy ubóstwo.

To jest ważne, największą wartości jest jednak ładunek emocjonalny, który z każdą przełożoną stroną rośnie, aby na koniec wybuchnąć nam w twarz.

Dziękuję za pozycję pełną uczuć
@palasekaleksandra_autorka ❤️‍🔥

Współpraca reklamowa @waspos

Na granicy rozsądku
Aleksandra Palasek
WasPos

Romanse mafijne – tak czy nie?

Miłość to dopiero początek

Ukrywanie prawdy zwykle prowadzi do komplikacji. Karolina miała okazję się o tym przekonać. A to przez jej chłopaka Borysa i jego przynależność do grupy przestępczej.

Ale mimo to uczucie między nimi jest silne i szczere, a nawet coraz silniejsze z dnia na dzień.

Okładka na plus. Nienużący, przyjemny styl pisania i dużo emocji.