Opinia na temat książki Nadzieja do kwadratu

Nadzieja Hope, wraz ze swoją przyjaciółką Elwirą mają niebywałego pecha do znajdywania zwłok. Policja już nie ma zdrowia do tych dwóch kobiet, a one postanawiają same wszcząć śledztwo i poszukać zaginionego pisarza kryminałów który swoją drogą jest byłym mężem Elwiry.
Kolejni ludzie giną, policja nie ma punktu zaczepienia, a z czasem okazuje się, że ktoś morduje odzwierciedlając wydarzenia z książki Ksawerego Sałackiego. Czy to sam autor stoi za morderstwami? A może on również jest w niebezpieczeństwie?

Byłam bardzo ciekawa tej książki, tym bardziej, że nie miałam okazji praktycznie w ogóle czytać literatury z gatunku komedia kryminalna. Może dlatego właśnie nie jestem pewna, czy każda książka z tego gatunku napisana jest w ten sposób, czy tylko z tą jest coś nie tak... Najlepiej będzie jak przybliżę Wam swoje odczucia co do tej pozycji.
Czytając "Nadzieję do kwadratu" czułam się jak na planie serialu typu "Ojciec Mateusz", a swoją drogą to nawet o nim było wspomniane w książce. Pozycja jest krótka, a ja nie mogłam się połapać w tym, co się tam tak naprawdę dzieje. Odnosiłam wrażenie jakbym czytała scenariusz, gdzie scena przeskakuje scenę. Gubiłam się również w tym, o kim aktualnie jest mowa w kolejnym akapicie, ponieważ i tu pojawiały się przeskoki. Nie ma tu rozdziałów dotyczących konkretnego bohatera, po prostu jeden akapit mówi o jednej sytuacji, a kolejny już całkiem o czym innym. To akurat bardzo utrudniało mi czytanie.
Sama fabuła również mnie nie zachwyciła, nie znalazłam punktu zaczepienia, który pozwoliłby wciągnąć mi się w lekturę.
Niestety tym razem książka nie trafiła w mój gust i obawiam się, czy ten gatunek literacki w ogóle moze mi przypasować.