Kopia doskonała

Name: Kopia doskonała
Rating: 6.57 (51 reviews)
ISBN: 9788383295299

Małgorzata Rogala

6.6 /10

Ocena 6.6 na 10 możliwych
Na podstawie 51 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.6 /10

Ocena 6.6 na 10 możliwych
Na podstawie 51 ocen kanapowiczów

Opis

Dominika Wojtowicz otrzymuje propozycję wyjazdu do Francji w celu skopiowania obrazu, który znajduje się w zbiorach galerii sztuki w Lyonie. Po skończonej pracy oryginał płótna zostaje skradziony, a kopistka znika. Wkrótce babcia Dominiki otrzymuje tajemniczą przesyłkę. Przekonana, że to zakamuflowana wiadomość od wnuczki, zwraca się z prośbą o pomoc do Celiny Stefańskiej – początkującej prywatnej detektyw. Celina wie, że podejmując próbę odnalezienia malarki, będzie zmuszona walczyć z fobiami i uporać się z traumą, której doznała dwa lata wcześniej. Jednak, namówiona przez bliskie osoby, decyduje się przyjąć zlecenie i wyjechać do Lyonu.

Kto stoi za kradzieżą drogocennego dzieła? Komu jeszcze zależy na odnalezieniu artystki? I wreszcie kim jest mężczyzna, który podąża śladem Celiny?

Wydanie 2

Data wydania: 2024-07-03

ISBN: 978-83-8329-529-9, 9788383295299

Wydawnictwo: Skarpa Warszawska

Cykl: Celina Stefańska, tom 1

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 352

dodana przez: Vernau

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Małgorzata Rogala Małgorzata Rogala – polska pisarka współczesna, autorka powieści kryminalnych i powieści obyczajowej. Zadebiutowała jako pisarka powieścią obyczajową To, co najważniejsze (2012), której wydanie było wynikiem udziału w konkursie literackim. Następni...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Małgorzata Rogala

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Celina na tropie

WYBÓR REDAKCJI

15.12.2019

Małgorzata Rogala niejednokrotnie udowodniła, że ma talent do tworzenia skomplikowanych historii kryminalnych oraz wyczucie w kwestii aktualnych problemów społecznych. Wielowątkowe fabuły w połączeniu z genialnym duetem sprawiały, że od czytania nie sposób było się oderwać. Dzięki temu stała się jedną z moich ulubionych polskich autorek. Kiedy st... Recenzja książki Kopia doskonała

@gala26 × 16

"Nigdy nie wiemy, co może spowodować przewrót w naszym życiu" (cytat z książki)

22.07.2024

Dominika kopistka obrazów, malarka. Celina zagubiona w swoich lękach kobieta, która w sklepie spożywczym wyłapuje złodziei. Francuski Lyon. Obraz „Targ na jarzyny na placu Żelaznej Bramy w Warszawie” Józefa Pankiewicza z roku 1888. Pieniądze, duże pieniądze. I trup jak na kryminał przystało. Kryminały spod pióra Małgorzaty Rogali uwodzą wra... Recenzja książki Kopia doskonała

@zanetagutowska1984 × 8

"Kopia doskonała"- Małgorzata Rogala

8.08.2020

Małgorzata Rogala tworzy genialne kryminały psychologiczne, które są frapujące, wciągające i ekscytujące. Ale najważniejszą ich zaletą jest fakt, że są one nadzwyczaj lekkie i przyjemne. Przy nich wbrew pozorom, można się odprężyć, nie rezygnując przy tym z tajemniczych i niebezpiecznych klimatów. Czy "Kopia doskonała" i seria z Celiną Stefańską z... Recenzja książki Kopia doskonała

@Wiejska_biblioteczka × 7

PUZZLE NIEDOSKONAŁE

29.01.2020

Niedawno komplementowałam Małgorzatę Rogalę za całą serię: Agata Górska i Sławek Tomczyk. Po przeczytaniu kilku powieści poczułam już się z autorką tak wirtualnie zaprzyjaźniona, że aż mi teraz głupio, że muszę trochę ponarzekać. Ponieważ uważam, że konstruktywna krytyka ma większą wartość niż fałszywe komplementy porzuciłam pierwszą myśl, aby w ... Recenzja książki Kopia doskonała

@Rudolfina × 7

Zobacz wszystkie (14) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@sandrajasona

2019-11-03

4 /10

Przeczytane Przeczytane w 2019

Dominika otrzymuje ofertę namalowania obrazu we francuskim Lyonie, niestety oryginał znika, a ona zostaje oskarżona o jego kradzież. Babcia mieszkająca w Polsce wynajmuje prywatną detektyw Celinę Stefańską, aby odszukała wnuczkę. Jej śladem podążają tajemniczy mężczyzna, a Dominikę śledzą dwa zbiry. Do tego dochodzi jeszcze przyjaciółka Celiny „Szyszko” zawzięta pisarka i sprawa zwolnienia Stefańskiej z ostatniego miejsca zatrudnienia.
Ogólnie mam problem z oceną, pomysł dobry, taki lekki kryminał, zwroty akcji są, trupy też, miało być interesująco niestety popsuły wszystko dwie bohaterki Celina i Dominika. Zdaję sobie sprawę, że bez ich idiotycznych zachowań akcja w ogóle by nie istniała, ale one były w niektórych momentach tak naiwne, że łapałam się za głowę. Pisarka zauroczyła mnie poprzednią serią, zawierającą naprawdę solidną dawkę kryminału, ważne tematy, mordercze śledztwa, niestety tutaj to nie było to. Może jakbym miała inne nastawienie do całości ocena byłaby wyższa, ale oceniam z punktu widzenia wykonania i pomysłu, a dodatkowo za sympatię do autorki. Do szału doprowadzały mnie też wstawki francuskie i angielskie, a już kawałki piosenek - irytacja sięgała zenitu.

× 10 | link |

@Vemona

2024-09-08

3 /10

Przeczytane 2024 2024 zakupy Kryminał Mam Oddam/wymienię

Złapałam się za tę książkę właściwie przypadkiem, trafiłam na nią w "taniej książce" w Jastarni, a że zabrana na urlop lektura jakoś mi nie podeszła, pomyślałam, że kryminałek będzie dobrym wyborem. Niestety.
Nie polubiłam się z Celiną Stefańską, kompletnie do mnie nie przemawia jako bohaterka, doświadczona przez nią trauma wcale mnie nie porusza, szczególnie kiedy pani detektyw decyduje się radzić sobie sama i po dwóch latach od autentycznie koszmarnych przeżyć po prostu robi "krok do przodu". Jest dla mnie niewiarygodna.
Druga bohaterka, Dominika - genialna kopistka zaplątana w kradzież obrazu - też jakoś mnie nie wzrusza, cała akcja jest zanadto wydziwiona i przekombinowana. Śmiać mi się chciało, kiedy Dominika ukrywa się i zaczyna od obcięcia i przefarbowania włosów - natychmiast miałam skojarzenie z "Raportem Pelikana", no, ale on był zdecydowanie lepiej napisany.
Ogólnie - wynudziłam się, a książkę odkładam na półkę "do oddania".

× 8 | link |

@Nina

2019-11-16

6 /10

Przeczytane E-book 2018

Kopia doskonała to lektura dobra ale niestety nie jest to najlepsze, co wyszło spod pióra autorki. Muszę przyznać, że seria z Agatą Górską i Sławkiem Tomczykiem była dużo lepsza. Tu jest bardzo naiwnie, przewidywalnie, tak jakby tę książkę napisał zupełnie ktoś inny. Przy czytaniu miałam przed oczami film Vinci, nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że Pani Małgorzata wzorowała się na jego scenariuszu.
Mimo wszystko, mimo tego marudzenia, czyta się szybko i bez większych zgrzytów, a opisy miejsc odwiedzanych przez bohaterki zainspirowały mnie do zaplanowania kolejnego urlopu we Francji :)
Tak więc dla osób poszukujących lekkiego, babskiego, lekko banalnego kryminałku będzie to lektura doskonała. Szukający mocnych wrażeń muszą znaleźć coś innego.

× 8 | link |

@beata87

2019-11-18

5 /10

Przeczytane

Powieść kryminalna... Agatę i Sławka z poprzedniej serii polubiłam i chętnie sięgnę po kolejne tomy z ich kryminalnymi dochodzeniami. Po kolejną powieść o Celinie Stefańskiej raczej nie sięgnę. Irytowało mnie w tej powieści wiele, począwszy od głównej bohaterki... Intryga niby wciągająca, ale nużyła mnie momentami bardzo. Nie potrafię tego określić... nie kupiła mnie ta powieść i już.

× 8 | link |

@Eli1605

2019-11-18

6 /10

Przeczytane 2018

Lekki kryminał z wplecionym wątkiem romantycznym. Ale trudno mi uwierzyć, że książkę napisała autorka cyklu o Górskiej i Tomczyku. Lubię książki pani Małgorzaty ale po przeczytaniu poprzednich ta wydaje mi się jakaś naiwna. Plusem są opisy miejsc we Francji. Mam nadzieję, że kolejna książka o Celinie będzie już dojrzalsza i bardziej zakręcona.

× 7 | link |

@Betsy59

2019-11-06

6 /10

Przeczytane 2018

Bardzo przyjemny,lekki kryminałek na upalne letnie popołudnie. Dzieje się w pięknych miejscach, szczegółowo opisanych. Lubię takie! Zachciało mi się przeczytać inne książki tej autorki, bo kiedyś czytałam tylko jedną lub dwie.

× 6 | link |

@rudy_lisek_czyta

2019-07-31

7 /10

Przeczytane

Twórczości @malgorzata.rogala.pisarka nie trzeba nikomu przedstawiać.Autorka słynie z polskich powieści kryminalnych i obyczajowych.Było to moje drugie spotkanie z Panią Małgorzatą i śmiało mogę stwierdzić,że jej książki mogę brać w ciemno😎.
.🔍
Główną bohaterką jest Celina Stańska.Celina przeżyła w swoim życiu straszliwą traumę,i choć na co dzień musi zmierzyć się z jej konsekwencjami i własnymi lękami to nie rezygnuje ze swojego marzenia by zostać detektywem śledczym.Jednak nie wszytko układa się tak kolorowo jakby tego chciała.W międzyczasie,w urokliwym Lyonie we Francji młoda studentka sztuki otrzymuje zlecenie skopiowania pewnego polskiego obrazu.Gdy Dominika kończy pracę na dziełem obraz niespodziewanie znika a wraz z nim dziewczyna.Babcia Dominiki prosi Cecylię o pomoc w odnalezieniu wnuczki.Przed Celiną otwierają się nowe możliwości,o których tak marzyła.Co stało się z obrazem?Gdzie podziała się dziewczyna?I czy Celina pokona własne lęki?
.🎨
”Kopia doskonała”otwiera nowy cykl z błyskotliwą śledzą Celina Stefańską.Jest to dobry,lekki polski kryminał z wątkiem obyczajowym.Akcja toczy się miarowo a samą książkę czyta się bardzo przyjemnie.Fabułę powieści śledzimy z punku widzenia dwóch bohaterek.Dodatkowo autorka wprowadza nas w świat kolorów i barw oraz pięknych krajobrazów Francji.Jej styl również jest niezwykle przyjemny i ma się wrażenie,że się przez niego płynie.Widać,że autorka otwierając nowa serię kierowała się własnymi zainteresowaniami,co dodaje ...

» czytaj dalej

× 5 | link |

@Antoniowka

2021-02-12

6 /10

Przeczytane

„Kopia doskonała” zapowiadała się na bardzo dobry i klimatyczny kryminał, niestety przewidywalność fabuły i naiwność świata przedstawionego sprawiły, że książkę można ocenić najwyżej jako przeciętną.

Śmiem twierdzić, że Celina Stefańska nie ma absolutnie żadnych zadatków na bycie prywatnym detektywem. Nie zauważa niuansów, które nawet czytelnik poprawnie odczytuje. W pewnym momencie zaczyna to irytować. Druga sprawa – Autorka kreśli opisy sielskich widoków, którymi zachwycają się główne bohaterki, tak jakby nie pamiętały, że chwilę wcześniej rozgrywał się dramat.

„Kopia doskonała” ma też kilka plusów. Pierwszym z nich jest wątek malarski. Osobiście uwielbiam, gdy w prozie pisze się o sztuce (nawet, gdy dzieła czy twórcy są fikcyjni). Tutaj mamy obraz „Targ na jarzyny na Placu Żelaznej Bramy w Warszawie” Pankiewicza. Dominika, utalentowana malarka i kopistka, dostaje zlecenie skopiowania obrazu w Lyonie. Gdy wychodzi na jaw, że oryginał zniknął, a na ścianie wisi kopia pędzla Dominiki, dziewczyna uświadamia sobie, że jest w wielkich tarapatach.

Autorka w bardzo malowniczy sposób przedstawia okolice Lyonu. Widać, że zna tamte tereny, bo pisze z dbałością o szczegóły i z pewnym sentymentem.
Najciekawszą postacią w całym utworze jest Szyszka, przyjaciółka Celiny, pisarka kryminałów. To ona dużo bardziej nadawałaby się na detektywa, gdyż jest pomysłowa, dociekliwa i bystra.

Książka – średniak. Do przeczytania i zapomnienia. Rozwiązania ...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@wiedzma.sol

2019-12-14

3 /10

Przeczytane Biblioteczne Wyzwanie 52 książki w 2019

Jakaś siła wyższa, książkowy bożek, albo zwyczajnie fart. Ktoś nade mną czuwa, bo dopilnował, żeby 'Kopia doskonała' nie była pierwszą książką Rogali po którą sięgnęłam.
Jest to tak inne od cyklu o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku, że aż ciężko uwierzyć, że pisała to ta sama osoba.
Inne i o ile słabsze.

Celina Stefańska jest irytująca w opór. Nawet biorąc pod uwagę jej przejścia, fobie tej kobiety to jakaś abstrakcja. Bierze się za wykonywanie dość ryzykownego i wymagającego zawodu a potem wybrzydza. Tego nie tamtego nie, to zlecenie nie do wykonania bo trzeba jeździć samochodem, tamto nie bo za daleko a metro nie do użytku... Koszmar!
Rozumiem, że ta postać taka miała być. Ale nieporadność do tego stopnia powoduje, że ksiązka tylko irytuje.
Właściwie to w momentach gdzie stery przejmowała Celina i na niej skupiała się akcja musiałam troszkę na podglądzie czytać.
Przez to pewnie sama strona kryminalna i zagadka nie miały szans w pełni rozkwitnąć i spodobać się tak na całego. I przez to też strasznie się z książką męczyłam. Trzy dni na powieść mającą niecałe 350 stron to jest zdecydowanie zbyt wolne tempo jak na mnie.

Niebawem wychodzi drugi tom przygód detektyw Stefańskiej, ale ja tę przyjemność, jakże wątpliwą, sobie odpuszczę. Zostaję przy Górskiej i Tomczyku i przy każdej innej książce autorki. 'Kopia doskonała' wyszła spod pióra Rogali jako jedna z pierwszych więc wybaczam, zapominam i nie będę do tego wracać.
A Wam polecam osz...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@gala26

2019-11-30

5 /10

Przeczytane 2019 Wypożyczone z biblioteki

Gdyby książkę napisał ktoś inny, potraktowałabym ją, jako przyjemne czytadło. Lekką lekturę na jeden wieczór, a tak jestem lekko rozczarowana, bo „ Kopia doskonała „ nie wzbudziła we mnie zbytnio emocji.Nie polecam zaczynać przygody z twórczością Małgorzaty Rogali od tej pozycji, bo można wyrobić sobie błędne wyobrażenie na temat jej warsztatu pisarskiego. Stać Panią Małgosię naprawdę na dużo więcej i mam nadzieję, że w kolejnych częściach rozwinie drzemiący w postaci Celiny Stefańskiej potencjał.

× 3 | link |

@czytam_book

2024-08-04

7 /10

Przeczytane

Dziś wpadam do Was z recenzją książki „Kopia doskonała” Małgorzata Rogala, wydawnictwo Skarpa Warszawska.

Bardzo lubię książki autorki są to dobre kryminały, z fabułą która toczy się swoim tempem.

Tym razem poznajemy Dominikę, która otrzymuje propozycję wyjazdu do Francji i skopiowana jednego z obrazów znajdującego się na prywatnej wystawie. Okazuje się, że oryginał obrazu zostaje skradziony, a kopiarka znika.

Dominika wysyła ukrytą wiadomość do babci, a ta zwraca się do Celiny, aby odnalazła jej wnuczkę.

Czy Celina odnajdzie Dominikę i pomorze kobiecie?

Kto stoi za kradzieżą obrazu?

W książce dzieje się całkiem sporo, a przy okazji podróży z bohaterami książki zwiedzamy piękną Francję. Dobrze wykreowani bohaterowie, których bardzo polubiłam. Szczególnie Celinę, która ma za sobą tragiczne przeżycia, a do tego zmaga się z wieloma fobiami, ma swoje rozterki i dylematy a szczególnie przy podejmowaniu decyzji odnośnie podróży, gdyż będzie musiała zmierzyć się sama ze sobą.

Zagadka kryminalna złożona, zawiła, jednocześnie pobudzającą wyobraźnię i chęć znalezienia sprawcy, a także rozwiązania zagadki kradzieży.

„Kopia doskonała” nie jest to książka, której wylewa się krew, jest to kryminał z tych delikatnych jednak bardzo mi się podobał i miło spędziłam z nim czas.

Polecam, a ją chętnie przeczytam o kolejnych sprawach jakie otrzyma Celina do rozwikłania.

» czytaj dalej

× 2 | link |

@Monika_Bocwinska

2019-10-18

7 /10

Przeczytane

To jedziemy dalej z koksem 😂.
.
W oczekiwaniu na najnowszą książkę o moim ulubionym duecie "Agacie i Sławku", nadrabiam inne książki autorki @malgorzata.rogala.pisarka.
.
Oczywiście jakby inaczej bardzo mi się podobała. Uwielbiam twórczość Pani Małgosi 😍, jestem nią zachwycona, styl bomba 💣. Jak zwykle przepadłam.
.
Tylko ja się pytam: dlaczego one tak szybko się kończą⁉️
.
.
Kto zna tę serię❓Rączka do góry 😉.
.
#malgorzatarogala #kopiadoskonała #kryminał #polskikryminał #czytambolubię #czytambopolskie

× 2 | link |

@magdajaros03

2024-08-09

8 /10

Przeczytane

Jaki jest wasz stosunek do podróbek? Lub nazwijmy to inaczej idealnych kopii orginału, które poza autorem niczym nie różnią się od orginału?

Dominika Wojtowicz, to znakomita malarka, portrecistka i konserwatorka. Zarabia niewiele na pracach dorywczych. Pewnego dnia dostaje bardzo lukratywne zlecenie. Ma wyjechać do Lyonu i namalować idealną kopię obrazu znanego Polskiego malarza. Dominika nie wie, że podejmując się tego zadania zagrozi nie tylko sobie ale i swoim bliskim.

Celina Stefańska zajmuje mało absorbujące stanowisko detektywa sklepowego, w skrócie chodzi za ludźmi i sprawdza czy nie kradną. Niestety jej wrodzone poczucie sprawiedliwości i moralności sprawia, że zostaje zwolniona. To zapoczątkowuje wiele zmian w jej życiu. W końcu zbiera się na odwagę i otwiera własne biuro detektywistyczne, a sprawa Dominiki będzie zagadką, która odmieni kobietę i pozwoli jej uwolnić się spod jarzma przeszłości.

Ale to było dobre, pościgi, niebezpieczeństwo, tajemnice, zdrada i śmierć. Rewelacyjnie zwiedzało mi się Francję z uciekającą przed bandytami Dominiką. Świetnie się bawiłam próbując znaleźć dziewczynę razem z babcią Józefiną, zresztą kolejna starsza pani czyli Eleonora również dodawała humoru powieści. Uwielbiam starsze panie w powieściach, bo one zawsze dodają innego spojrzenia na każdą sprawę. Moim zdaniem to rewelacyjna powieść, która porwie każdego.

» czytaj dalej

| link |

@tomzynskak

2024-07-14

6 /10

„Kopia doskonała” autorstwa Małgorzaty Rogali to, z przykrością muszę stwierdzić, najgorsza książka autorki, jaką dane było mi przeczytać. Oczywiście nie mówię, że jest bardzo zła, ale na tle pozostałych wypada znacznie słabiej.

Sama fabuła wciąga, język jest lekki i przyjemny, ale dialogi są sztuczne. Sprawa kryminalna jest ciekawa, ale bez żadnego efektu wow. Jak dla mnie zabrakło elementów zaskoczenia i napięcia, a jeżeli chodzi o zakończenie, to domyśliłam się go znacznie wcześniej, niż bym chciała.

Bohaterowie natomiast są dla mnie dość nijacy. Główna bohaterka, Celina, nie zyskała mojej sympatii. Jest to kobieta po przejściach, która za namową bliskich zaczyna walczyć ze swoimi traumami. Jednak jej kreacja jako dość ślamazarnej postaci spowodowała, że bardziej mnie drażniła, niż wzbudzała współczucie. Już więcej sympatii wzbudziły we mnie Szyszka, Eleonora i Józefina, które pojawiają się w książce sporadycznie.

„Kopia doskonała” to raczej lekki kryminał dla niewymagającego odbiorcy, w którym autorka łączy elementy sztuki i romansu, zabierając nas w urokliwe zakątki Francji. Wątek kryminalny to miły dodatek, ale nie oczekuj zbyt wielu elementów zaskoczenia. Jest to raczej lektura na jeden wieczór jako przerywnik od czegoś znacznie bardziej wymagającego. Niemniej jednak i tak POLECAM!

| link |

@patrycja.kochmanska

2023-07-24

8 /10

Przeczytane

A mi się ta książka podobała.

Jak na zaledwie 350 stron mamy tutaj bardzo dużo akcji. Ciekawie opisany i bardzo wciągający motyw pościgu. Do samego końca nie spodziewałam się takiego obrotu akcji. Niektóre elementy były do przewidzenia, ale inne kompletnie mnie zaskoczyły.

Z początku myślałam, że nie przeboleję niektórych cech głównych bohaterek, ale po lekturze całości stwierdzam, że takie właśnie miały być - miały irytować czytelnika, wzbudzać w nim emocje. Bo czy zawsze musimy lubić głównego bohatera? Czy zawsze musimy rozumieć jego motywy? Czy w codziennym życiu rozumiemy wszystkich ludzi i wszelkie ich działania? I to właśnie chyba najbardziej sprawiło, że wciągnęła mnie lektura. Próbowałam za wszelką cenę zrozumieć pobudki głównych postaci i do samego końca miałam ochotę krzyknąć do każdej bohaterki "Kobieto weź się w garść!" Lecz nie zawsze zachowanie, które w danej sytuacji wydaje nam się właściwe jest takie również dla drugiego człowieka.

Jedyną rzeczą do której mogłabym się przyczepić jest sposób w jaki opisane było oswajanie lęków przez główną bohaterkę. Wydaje mi się, że jak na traumę, którą przeszła poszło jej to zbyt łatwo, ale może to tylko moje odczucie.

Ogólnie bardzo lekka, wciągająca lektura, momentami nawet dająca trochę do myślenia.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej