Najgorsze ze wszystkiego

"Człowiek może bardzo kochać swoją papugę, ale potem przychodzi pies i ją zjada. Z drugiej strony, człowiek może wcale nie kochać swojej papugi, ale potem przychodzi pies i ją zjada. Czyli to nie ma znaczenia, jak bardzo człowiek kocha swoją papugę, bo i tak jej to nie pomoże, jeśli w okolicy kręci się pies. Na tym nie kończą się problemy i refleksje nastoletniego bohatera powieści Raya Lorigi - oprócz papugi ma jeszcze na głowie szkołę, piłkę nożną, dziewczynę, którą uwielbia do szaleństwa, i pracę, której nie cierpi. Niełatwo to wszystko pogodzić z męką dojrzewania, bo ""Kiedy jesteś dzieckiem, za nic na świecie nie chcesz być dobrym człowiekiem (...), chcesz spłonąć w piekle i widzieć, jak cała pieprzona szkoła gapi się z podziwem"". To powieść o dorastaniu we współczesnym świecie, zaskakująca prostotą stylu i bezpre- tensjonalnością, historia nastolatka, który dziwi się, męczy i nie chce iść dalej. To także książka o tym wszystkim, co człowiek musi robić, chociaż nie ma na to ochoty, i o tym, jak beznadziejnie komplikują się różne sprawy..."