Opinia na temat książki Namiestniczka. Księga I

Całkiem przyjemna książka. Świat opisany szczegółowo, bohaterowie jeszcze bardziej. Początkowo nawet mnie dziwiło, że tak drobiazgowo autorka pochyla się nad kolejnymi wprowadzanymi postaciami, zwłaszcza że na początku trudno dostrzec między nimi jakieś głębsze powiązania. Część wyjaśnił wywiad z autorką (jest przytoczony na forum kanapowym) - okazuje się, że źródłem całej opowieści była gra rpg, w którą grała autorka z przyjaciółmi. I to ich zapewne portretowała w początkowych rozdziałach. Potem jednak intryga się zagęszcza, role poszczególnych postaci okazują się coraz ważniejsze dla głównej akcji. Sam motyw przewodni zgodny z kanonem fantasy - jset magiczny artefakt, który może wiele zmienić, są poszukiwania, sprzeczne interesy różnych magicznych i niemagicznych stron, tajemnice i sekrety. Całość więc może nie odkrywcza, ale bardzo miło się czyta, dopracowane charaktery postaci, dużo uwagi autorka poświęca intrygom pałacowym, wojskowym, politycznym. Wciąga. Szczególnie podobało mi się podejście do tradycji - w świecie Suremu wszystko rządzi się pewnymi prawami zwyczajowymi, obowiązujacymi od tysięcy lat, i ten aspekt jest własnie jednym z przedmotów refleksji w książce. Jak działa tradycja, w jaki sposób coś zyskuje, utrzymuje lub traci legitymację zasady obowiązującej. i jak ludzie w konkretnych, zyciowych sytuacjach radzą sobie z ograniczeniami tejże tradycji. Ciekawe i niegłupie.