Nie sposób zapomnieć

Mówi się, że przyjaciele to rodzina, którą wybieramy sami i właśnie o tym jest powieść "Nie sposób zapomnieć" Imogen Clark.

Angie umiera i ku zdumieniu wszystkich zainteresowanych opiekę nad swą nastoletnią córką powierza czwórce swoich najlepszych przyjaciół. Każdy z nich ma odpowiadać za inną sferę rozwoju dziewczyny.

Ostatnia wola budzi szok i początkowe protesty, ostatecznie zwycięża jednak lojalność i przywiązanie. Wraz z upływem czasu okazuje się, że plan kobiety ma długofalowe pozytywne konsekwencje, których zupełnie się nie spodziewano. Więź łącząca piątkę przyjaciół umacnia się, a oni sami ulegają niesamowitej transformacji.

Dzięki retrospekcjom dowiemy się, w jaki sposób narodziła się przyjaźń między tak odmiennymi osobowościami, jak: kochająca ludzi socjolożka, wielbiąca porządek prawniczka, zakochany w sztuce inżynier chemiczny, niepotrafiący zagrzać jednego miejsca globtroter i zamknięta w sobie modelka.
Nie była to jakoś bardzo ekscytująca historia, a jej największą siłą są ludzie, ich niezwykłe losy i barwne charaktery. Dzięki szalonemu pomysłowi Angie uświadomią sobie, że życie jest ulotne niczym motyl i należy podążać za marzeniami.
Najważniejsze jest tu i teraz, jutra może nie być!

"Starzy przyjaciele mieli w sobie to coś - tę szczególną nić porozumienia, której nigdy tak do końca nie udaje się osiągnąć z tymi, których spotkało się później. Ludzie, którzy poznają cię w momencie, kiedy sama jeszcze się siebie uczysz, mają najbardziej uczciwy obraz."
Z chwilą, gdy wybrzmiały ostatnie słowa testamentu, notariuszka spogląda w zszokowane twarze piątki osób, których życie właśnie uległo zmianie. Jej wzrok zatrzymuje się na drobnej dziewczynie, która dopiero wkroczyła w dorosłość, a już teraz musi poradzić sobie ze stratą ukochanej mamy. Smutek czai się również w oczach czwórki przyjaciół, dla których śmierć Angie była ciosem w serce. Jej ostatnia wola zaskakuje wszystkich "wiem, że zostawiam ją w dobrych rękach." Od tej pory, każdy z nich będzie miał swoje zadanie, by wesprzeć dziewczynę w jej życiowej drodze, a przy okazji pozwoli im odkryć to, co najważniejsze...
"Na karuzeli życia mamy tylko jedno okrązenie."
Zaskakująca, poruszająca, niezwykła, długo mogłabym wymieniać i rozpływać się nad walorami powieści, a i tak nie oddają w pełni emocji, które we mnie stopniowo narastały. Już sam początek w którym poznajemy treść testamentu sprawił, że z zaciekawieniem czekałam jak potoczą się losy tak różnych, a w pewien sposób związanych ze sobą ludzi. Jednak autorka wprowadza nas w głąb alei wspomnień, gdzie w pewnym akademiku zrodziła się prawdziwa przyjaźń, oparta na szczerości i zaufaniu. Przyjaźń, która pomimo upływu lat trwa nieprzerwanie, nie...

„Nie sposób zapomnieć” to książka, która bardzo mnie zaskoczyła jeśli chodzi o pomysł na historię, która jest w niej zawarta.

Jest to opowieść o pięciu osobach, które znają się od lat. Jedno z nich umiera. Angie pozostawiła samą prawie dorosłą córkę. No prawie samą, ponieważ u notariusza zostawiła przed śmiercią dość specyficzny list z jej ostania wolą. Romany ma się zając przez najbliższy rok czworo jej przyjaciół. Zarówno oni jak i ja otworzyłam szeroko oczy na te wiadomości. Troje z nich zna się na studiach, a głównym opiekunem ma zostać Tiger, który w ogóle nie cieszy się na zamieszkanie z nastolatkom chociaż ma wszystko z góry opłacone. Maggie jest prawniczką i jej zadaniem jest wspieranie Romany w kwestiach prawnych. Rozwojem kulturalnym ma zając się inżynier, Leon. Natomiast Hope, która była modelką, ma zając się kwestią relacji międzyludzkich.

Początek książki jest dość intrygujący. Zwłaszcza, że nikt nie jest zadowolony z tego co wymyśliła Angie. Zadawałam sobie od razu pytanie jak to dalej potoczy się? Czy Romana nie będzie wolała jednak pobyć sama? Czy wszyscy przez ten rok nie pozabijają się?

Kolejne rozdziały to powrót do lat 80 i 90 ubiegłego wieku, kiedy to ta piątka niesamowitych bohaterów poznaje się. I wtedy zadawałam sobie pytanie czego dowiem się o zmarłej? Jak się wszyscy poznali? I czy na jaw wyjdą jakieś tajemnice? Ale nie zdradzę czy znalazłam odpowiedz na swoje pytania. Jeśli Wy chcecie ...

Co byś zrobił gdyby twoja przyjaciółka w testamencie przekazała ci opiekę nad swoim dzieckiem? Ileż sprzecznych uczuć może wywołać taka informacja, z jednej strony powinno czuć się dumę i wyróżnienie, że to właśnie na mnie padł wybór i powierzono mi opiekę nad innym życiem, ale z drugiej strony taki obowiązek wymaga poświeceń, wyrzeczeń i niełatwych decyzji.

Co sprawiło, że Angie na łożu śmierci postanowiła podzielić opiekę nad swoją córką na cztery zupełnie różne osoby, dlaczego wybrała akurat ich? Kim jest ojciec dziewczyny i dlaczego to on nie przejmie nad nią opieki?

By zrozumieć tą decyzję autorka zabiera nas w przeszłość, gdzie młodzi ludzie Angie, Maggie, Tigger i Leon poznają się w czasie studiów. Każde z nich jest zupełnie inne, wydawać by się mogło, że ta czwórka szybciej się pozabija niż zaprzyjaźni. Tymczasem lata płyną a oni niezmiennie wzajemnie się przyjaźnią i choć każde z nich poszło już w swoją stronę, to wciąż w trudnych momentach pojawiają się.

Autorka napisała niezwykłą historię o przyjaźni, o prawdziwym jej sensie i znaczeniu w życiu każdego człowieka. Prawdziwa przyjaźń nie zawsze jest oczywista, tak było w przypadku bohaterów książki. Do przyjaźni się dojrzewa tak jak dojrzewa się do pewnych decyzji i działań w życiu.

Czy dorośli ludzie, z poukładanym, wygodnym życiem poświęcą się dla córki Angie i w imię przyjaźni wezmą na siebie ciężar wychowania? Tylko czy osiemnast...

Angie umiera. W testamencie prosi swoich najbliższych przyjaciół o wsparcie swojej córki, Romany podczas wchodzenia w dorosłość. Tiger, Maggie, Leon są zszokowani tą prośbą. Ale jeszcze bardziej zadziwia ich fakt, że zmarła w prośbie uwzględniła Hope, dziewczynę o połowę od nich młodszą, której właściwie żadne z nich nie zna.

Angie, Maggie, Leon i Tiger znają się jeszcze ze studiów i choć początkowo nic nie wskazywało na to, że połączy ich przyjaźń na całe życie, to stali się sobie bliscy, jak rodzina.

“Nie sposób zapomnieć” to książka o sile przyjaźni, wybaczeniu, miłości i zaufaniu. Akcja nie pędzi tu z prędkością światła, ale toczy się równym tempem, powoli otwierając przed nami emocje i motywacje bohaterów, którymi kierują się w życiu.

Każda z głównych postaci jest inna. Maggie jest rozsądna, poukładana. Leon nieco skryty i powściągliwy. Z kolei Angie jest indywidualistką, która nie widzi nic złego w wyciąganiu z lodówki jedzenia należącego do współlokatorów, a Tiger to wolny duch, który szczęście w życiu czerpie z podróży i poznawania świata. Z przyjemnością śledziłam ich losy i rodzącą się między nimi przyjaźń.

Bardzo przyjemnie czytało mi się tę książkę. Niespieszne tempo mimo wszystko nie przeszkodziło we wciągnięciu się w wir losów czwórki przyjaciół. A zwieńczeniem całej fabuły jest świetne zakończenie.

Książka Imogen Clark to przyj...

Co ta książka ze mną zrobiła… Rzadko sięgam po książki obyczajowe bez wyraźnie zarysowanego wątku romantycznego, ale co do tej miałam dobre przeczucia. „Nie sposób zapomnieć” położyła mnie na łopatki.

Ta książka to nie tylko droga, jaka musi przebyć nastolatka po stracie jedynej rodziny jaką miała, najlepszej przyjaciółki czy bratniej duszy: swojej mamy. To niespełnione miłości, utracone szanse, zmarnowane nadzieje, błędne decyzje. Co może wyjść z połączenia losów czwórki dorosłych i jednej nastolatki? Wiele. Naprawdę wiele. Masa emocji, uczuć, łez (głównie moich, bo bohaterowie płakali skrycie).

Postacie, które stworzyła Imogen Clark przemówiły do mnie. Były tak autentyczne, prawdziwe! Począwszy od Anglię, która od dziecka musiała radzić sobie sama, skąd często brały się jej dziwne zachowania, przez Maggie, mającą sztywny plan na życie, trzymającą się wytyczonej drogi, przez z pozoru nudnego, przeciętnego Leona, czy równie barwnego jak Angie Tigera. Na deser autorka kreuje Hope: pojawiającą się niemal z nikąd, mającą również pełnić role opiekuna dla nastolatki.

Przepadałam. Jestem zachwycona tym, jak sprytnie autorka przeplatał losy bohaterów. Ta książka to nie tydzień, miesiąc czy rok. To ponad połowa życia grupy czterech przyjaciół. Każde z nich dostaje swoje rozdziały. Każdemu poświęcony jest czas. Każdego przeszłość doświadczyła w bardziej lub mniej bolesny sposób.

„N...

Dziś przychodzę do was z książką, której zielona okładka kojarzy się z wiosną lub latem, ale jej nostalgiczny klimat przywołał mi na myśl jesień, czas, kiedy wspominamy tych, których z nami już nie ma...
Imogen Clark, autorka "Nie sposób zapomnieć", intryguje czytelnika już od pierwszego rozdziału, gdzie poznajemy testament Angie, w którym powierza opiekę nad swoją, o dziwo, pełnoletnią córkę czwórce swoich przyjaciół, na dodatek bardzo dokładnie wskazując zakres ich obowiązków. Ta sytuacja wprowadza w konsternację nie tylko czytelnika, a i samych zainteresowanych. Ale im bardziej poznajemy historię Angie, Maggie, Leona i Tigera, przyjaciół z czasów studenckich, tym bardziej upewniamy się w tym, że decyzja Angie nie była przypadkowa. Zastanawiałam się trochę po co to rozwleczone przedstawienie każdego z przyjaciół, ale jak już dobrnelam do ostatnich rozdziałów, zrozumiałam, po co był ten zabieg.
Podobno nikt nie zna nas tak dobrze, jak osoby, które znały nas od momentu, kiedy formowała się nasza osobowość i charakter. Tak twierdzi autorka tej powieści, i nie mogę się z nią nie zgodzić. Przy takich osobach nie ma mowy o udawaniu, bo znają nas aż za dobrze, ale jest też komfort bycia sobą i mówienia wprost, bez owijania w bawełnę. I właśnie o takiej przyjaźni jest ta książka. O relacjach trwających całe życie, skomplikowanych, niekiedy szorstkich, ale do bólu szczerych i trwałych. O ludziach, którzy są przy nas bez względu na wszystko.
Autorka w ciekawy sposób ...

Niezwykła opowieść o tym, jak nieoczekiwane zdarzenia połączyło i zmieniło życie pięciu osób

Śmierć kogoś bliskiego zawsze jest trudnym wydarzeniem, z którym ciężko sobie poradzić. Może bardzo wiele zmienić w życiu.

W tym przypadku śmierć Angie bardzo wpłynęła na życie jej córki Romeny, oraz czwórki jej najbliższych przyjaciół.

Jako swoją ostatnią wolę Angie uczyniła że jej przyjaciele zajmą się jej córka. W końcu znają się od lat, a przyjaciele to jak rodzina, którą sami sobie wybieramy.

Tiger, podróżnik którzy nie lubi siedzieć w miejscu ma zostać opiekunem Romany. Nie jest tym zbyt szczęśliwy bo musi zmienić swój styl życia i z wolnego ducha usiedzieć przez jakiś czas w miejscu, a do tego wziąć na sieje barki dużą odpowiedzialność.

Maggie, najlesza przyjaciółka Angie jest prawniczką i z tego względu na służyć Romanie w sprawach prawnych i urzędowych. Leon, będący inżynierem, ma wspierać rozwój kulturalny dziewczyny, a modelka Hope ma wspierać jej rozwój relacji międzyludzkich.

Wygląda na to, że każdy ma jakieś konkretne, powierzone tylko jemu zadanie, do którego zdaniem Angie nadaje się najlepiej. Wszyscy są tym zaskoczeni i to szczerze mówiąc niekoniecznie pozytywnie. Nawet sama Romany nie miała o niczym pojęcia.

Jak potoczą się losy całej piątki? Czy tej niezwykły układ ma szansę zadziałać? Czego dowodzą się o sobie oraz o Angie?

To zupełnie niebanalna książka, nie spotkałam jeszcze żadnej z cho...

Liczyłam na wzruszenie, na historię chwytająca za serce. Czy dostałam to?

Romany jest w ostatniej klasie szkoły średniej gdy umiera jej mama. Ostatnią wolą Angie jest by jej przyjaciele zajęli się przez rok dziewczyną. Tiger, Maggie, Leon i Hope dostali wytyczne w czym mają ją wspierać.

I wiecie pomyslalałam że tu będzie trochę płakania no bo śmierć, dziewczyna wychowująca się bez mamy, ludzkie dramaty. Jednak nie wzruszyłam się. Mam serce z kamienia, no ale miałam jakieś tam swoje oczekiwania.

Ta książka rozpoczyna się od przeczytania woli zmarłej, a później cofamy się w przeszłość gdy wszyscy Ci ludzie, którzy mają zaopiekować się Romany, zapoznają się z Angie. I ta część książki chyba podobała mi się najbardziej. Angie była niesamowitym chaosem, który przyciągał ludzi. Później przechodzimy do czasów teraźniejszych no i tutaj jak dla mnie było nudno.

To była książka o tworzeniu rodziny, ale nie takiej klasycznej tylko własnej zebranej z grupy totalnie różnych osób, którzy w jakiś sposób się jednak uzupełniają. To książka o tworzeniu więzi na całe życie. Pokazuje że warto otaczać się takimi osobami, z którymi dzielimy pasję, które mogą nas czegoś nauczyć, wskazać drogę. To też książka o wybaczaniu. Romany musiała wybaczyć pewnej osobie czyny z przeszłości by mieli szansę na tworzenie przyszłości.

Mimo tych wszystkich rzeczy nie pamiętam kiedy książka aż tak mnie nudziła. Nie było tam nic co by mnie zaciekawiło, co sprawiłoby ...

Romany uczy się w ostatniej klasie szkoły średniej. Gdy umiera jej mama, dziewczyna zostaje sama. Jednak podczas odczytania testamentu kobiety okazuje się że, według ostatniej woli zmarłej Romany ma mieć nie jednego a aż czworo opiekunów.
Tayger zapalony podróżnik, Maggie prawniczka i najbliższą przyjaciółka matki, Leon inżynier oraz Hope Modelka.
Gdy cała piątka dowiaduje się jakim obowiązkiem obarczyła ich zmarła, wszyscy są w niemałym szoku i nie kryją że trochę im to nie na rękę. Jednak to Romany jest najbardziej zaskoczona absurdalną wolą matki.

Czy taki układ okaże się wykonalny?
Jak z tą decyzją poradzi sobie Romany?

" Nie sposób zapomnieć " to książka która mnie zaskoczyła, spodziewałam się trochę czegoś innego po opisie, a dostałam historię o ludziach, którzy mieli swoje plany na przyszłość i o tym jak jedna osoba może zmienić życie kilku ludzi.
Historia o przyjaźni i poznawaniu siebie nawzajem.
Autorka ma przyjemny styl pisania dzięki któremu te 400 stron wręcz się pochłania.
Fabuła napisana jest w dwóch czasach: przeszłym, kiedy to zmarła poznaje swoich przyjaciół i teraźniejszym, oraz z perspektywy wszystkich bohaterów, dzięki czemu łatwiej możemy poczuć to co oni czują i wyobrazić sobie to co się z dzieje.
Bardzo polubiłam bohaterów, każdy z nich był inny, każdy z nich ma swoje spełnione lub nie spełnione marzenia.
Książka na pewno nie jedną osobę skłoni do refleksji.
Ja polecam, jest to idealna powieść n...

Ta książka to idealny przykład, że powieść nie musi mieć pędzącej akcji, nie musi opierać się na romantycznej relacji, a nawet mieć skomplikowanej fabuły, żeby zachwycić i nie pozwolić czytelnikowi się oderwać, aż do ostatniej strony.

To dramat obyczajowy, pełen emocji, traum. Historia trudnej relacji między przyjaciółmi, między córką, a matką. To wszystko owiane tajemnicą teraz, w teraźniejszości, ale też tajemnicą z przeszłości. Niby oczywista, a zarazem pełna niedopowiedzeń. Prosta, bo ciężko tu szukać wymyślnych wydarzeń, a równocześnie złożona jak życie. I chociaż ktoś by mógł zarzucić jej, że to nie mogło się wdarzyć w realnym świecie, to to w jaki sposób wszystkie wydarzenia zostały przedstawione sprawia, że ja uwierzyłam w każde słowo.
Podeszłam do tej książki całkowicie bez oczekiwań, nawet trochę bez wgłębiania się o czym będzie, a okazało się że takiej powieści chciałam.

Czytało się świetnie, była wciagajaca, angażująca i ciekawa. Myślę, że zostanie w moich myślach na dłużej.

Utrata bliskiej osoby to naprawde wstrzasajace .

Tak bylo dla pewnej dziewczyny .

Wiodla normalne zycie do ostaniej klasy sredniej gdy zmarla jej matka.
To bylo najgorsze dla Rony ,utracic najblizsza osobe.

Najbardziej zaskakujaca jest ostatnia wola matki.Przez najblizszy rok po smierci , Rony maja zajac sie przyjaciele matki.

Tiger podroznicza dusza, Maggie prawniczka ktora ma doradzac w wiadomych sprawach, Leon-inzynier ma dbac o rozwoj kulturowy dziewczyny a Hope-byla modelka ma dbac o relacje Rony z innymi ludzmi.

W czasie kwestii prawnych i odczytu testamentu wszyscy sa bardzo przejeci decyzja zmarlej. Nikt nie jest zadowolony z obrotu spraw i nowych obowiazkow.

Czy Rony zaakceptuje decyzje matki ?
Czy inni zgodza sie na taki uklad ?
Dlaczego zmarla podjela taka decyzje o tej piatce ludzi ?
Co ich laczy oprocz znajomosci ?

@wydawnictwomuza #niesposóbzapomnieć #wydawnictwomuza #imogenclarkauthor