Opinia na temat książki Niebezpieczna zabawa

Niebezpieczna zabawa to bezsprzecznie thriller psychologiczny z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. To również moje pierwsze spotkanie z twórczością Phoebe Morgan i dodam, że całkiem udane. Akcja w książce posuwa się niespiesznie do przodu, ale cały czas można czuć niepokój, który udziela się nam od głównych bohaterów.

Corrine jest jedną z bohaterek powieści Morgan. Drugą nie mniej ważną jest jej siostra Ashley. Obie kobiety znajdują się w takim punkcie życia, że raczej nie należy im zazdrościć, choć na pierwszy rzut oka przypominają sielankę. Corinne jest w związku z kochającym Dominikiem, ale nie ma tego o czym marzy najbardziej – dziecka. Przed nią kolejna próba zapłodnienia in vitro. Jaki będzie tym razem jego rezultat? Ashey jest matką trójki dzieci. Ma kłopoty z najstarszą, nastoletnią Lucy, a najmłodsza ma nocne koszmary i jest nadpobudliwa. Podejrzewa także, że jej mąż, który ciągle wymawia się nawałem pracy, ją zdradza. Asley odbiera dziwne, milczące telefony, a Corinne znajduje różne fragmenty domku dla lalek, który kiedyś obie dostały od ojca. Czy za tymi sprawkami stoi jedna i ta sama osoba? Jakby tego było mało, to zbliża się pierwsza rocznica śmierci ich taty, z którym były bardzo zżyte, a matka ewidentnie coś przed nimi ukrywa.

W trakcie lektury niejednokrotnie zadawałam sobie pytanie komu tak bardzo zależy na tym żeby zakłócić spokój obu kobiet. Kto za tym stoi? Jakie ma faktycznie zamiary? I skąd tak dobrze zna Corinne i Ashley? Phoebe Morgan powoli, po kolei odsłania poszczególne elementy układanki. Niebezpieczna zabawa wywołuje sporo emocji, a nerwowość sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie powieści udziela się czytelnikowi.

Przeskoki czasowe i częsta zmiana wiodącego bohatera tylko na początku mogą wprowadzić leciutkie zamieszanie, ale szybko wchodzi się w rytm książki. Tak więc oglądamy rozgrywające się wydarzenia oczami różnych bohaterów i przyznam, że jest to ciekawy zabieg, wcale nie tak często spotykany. Dzięki temu mamy szerszy ogląd na zaistniałe sytuacje i bardziej potrafimy zżyć się z postaciami. Liczne retrospekcje to już całkiem inna sprawa i przykro mi, ale by nie psuć wam przyjemności z lektury, nie mogę ujawnić nic więcej. Mogę napisać tyle, że są bardzo ciekawe, a z nich wyłania się obraz kolejnych bohaterów, z których jedna jest zdecydowanie chora psychicznie.

Niebezpieczna zabawa to naprawdę dobra książka. Lektura nie zajmuje wiele czasu, choć akcja zawiązuje się niespiesznie (a niektórzy stwierdzą, że stoi w miejscu). Autorka bardzo powoli stopniuje napięcie, dzięki czemu ma się problem by rozstać się z książką choć na chwilkę. Zakończenie jest takie, na jakie czeka każdy czytelnik. I chociaż rozstrzygnięcia intrygi można się domyślić przed końcem, to nie psuje to odbioru książki, a czyta się z rosnącym zaciekawieniem.