Nieprzyjaciel Boga

"Nieprzyjaciel Boga" to druga, po "Zimowym monarsze" część Trylogii Arturiańskiej autorstwa Bernarda Cornwella. Tak jak w przypadku pierwszej części przeraziła mnie wielkość oraz grubość książki, ale zachęciła okładka i teraz już wiedziałam przynajmniej czego się spodziewać oraz, powiem szczerze, że druga część bije pierwszą na łeb, na szyję ;) Akcja oczywiście na powrót osadzona jest w Brytanii, na przełomie V i VI wieku po narodzeniu Chrystusa, a opowiada ją Derfel, były rycerz służący niegdyś wiernie Arturowi, co dodaje książce tej niepowtarzalnej magii. Akcja tej części jest o wiele żwawsza niż pierwszej - zaginął kocioł Merlina, co nie wróży nic dobrego, bo nikt nie chciał, aby skarb wpadł w niepożądane ręce. Nieprawidłowo i z lekkomyślnością użyty kocioł może doprowadzić do bardzo złych rzeczy i krwistych powodzi. I w dodatku sam Merlin zbliża się już do kresu swojej egzystencji a na dokładkę zbliża się rok pięćsetny a manipulaci Chrześcijańscy pewni są, że to własnie teraz Chrysus zmartwychwstanie. Cornwell po raz kolejny doskonale poradził sobie z napisaniem najlepiej jak się da prawie sześcet stronowego tomiska, jednak ja jestem niestety osobą, która przy dużej ilości opisów (no dobra... nie były to duże ilości, ale dla mnie zawsze jest za dużo), czasami je omija i przez to nie zawsze mogłam sie połapać w nowych postaciach i akcji także, ale oczywiście tylko czasami i także dobrze wiem, że to wszystko tylko i wyłącznie wina mojego lenistwa. W drugim tomie tejże trylo...

Okrągły Stół, Artur, Merlin, Excalibur, Lancelot i Ginewra. Któż z nas nie kojarzy tych imion i nazw? Legendy o najsłynniejszym królu w średniowiecznej Anglii rozpalają od wieków wyobraźnię nie tylko historyków. Na bazie jego przygód, wypraw powstało tyle różnej odmiany dzieł, że zabrakło by miejsca aby je wszystkie wymienić. I nie mówię tu tylko o książkach, ale i o filmach, że o serialach nie wspomnę. Wydawałoby się więc, że nic nowego w tym temacie się nie dowiemy.
Jednak Bernard Cornwell stworzył dzieło, które dodało powiew nowości do tego-zdawałoby się wyczerpanego tematu. Trylogia arturiańska na nowo wzbudziła zainteresowanie Arturem i Camelotem.

„Nieprzyjaciel Boga”, to drugi tom wspomnianej przeze mnie trylogii. Narratorem, jak i poprzedniego tomu jest były niewolnik-Sakson z pochodzenia, który u schyłku życia na zlecenie pewnej królowej spisuje wszystko co pamięta o Arturze i Merlinie. Niczego nie ubarwia, a to czasami nie pasuje władczyni, która przyzwyczajona jest do opowieści, w których Merlin w prawdziwie czarodziejski sposób radzi sobie ze wszystkimi przeciwnościami a Artur, za pomocą Excalibura odnosi same zwycięstwa. Tym czasem według słów Derfela, droga Artura na sam szczyt była usłana niepowodzeniami, zdradami i nielicznymi zwycięstwami. To wszystko składa się na historię człowieka który wierzył w honor i nie potrafił pojąć kogoś, kto nie stosował się do podstawowych zasad. A Merlin-owszem bardzo szanowany i mądry człowiek, ale daleko mu było do...

Na początku trudno było mi przywyknąć do nieco innego stylu – trzeci tom „Trylogii Arturiańskiej” przełożył inny tłumacz niż dwa poprzednie. Trwało to w sumie chwil parę, może kilkanaście stron… i historia porwała mnie z tą samą mocą, jak w „Zimowym monarsze” i „Nieprzyjacielu Boga”. Historia, w której wszystko wreszcie się wyjaśnia – i niestety kończy.
Autor w każdej części bardzo dba o dostarczenie czytelnikowi jak najdokładniejszych informacji i doprowadzenie wszystkich wątków do końca, ale wiadomo, że niektóre tajemnice mogły zostać całkowicie odkryte dopiero w ostatnim tomie. Nie brak zaskoczeń – dowiadujemy się więc, kto jest największym zdrajcą, kto zawrze z kim pokój, jaka jest cena za odwrócenie czarów, która z postaci jest tą najwierniejszą i o najtwardszym charakterze, jaki los spotka druida o największej mocy… Szczęście i spokój bohaterów nigdy nie trwają zbyt długo, bo oto już trzeba się szykować do następnej bitwy – zawsze tylko tej jeszcze jednej, ostatniej. Wszystkie starcia są szczegółowo przedstawione, także pod względem realizowanej w nich taktyki, a opisy te nie nużą, bo są jednocześnie niezwykle obrazowe i ma się nieodparte wrażenie bycia tam, w samym środku bitewnego szału. Walka o Brytanię jest zwykle walką o własne marzenia, lecz bywa, że trzeba złożyć je w ofierze na rzecz marzeń kogoś innego…albo też marzenia się zmieniają.
Naprawdę szkoda rozstawać się z Derflem i Ceinwyn (z nimi szczególnie), z naiwnym Arturem, z którego pragnienia dobro...

"Nieprzyjaciel Boga" nie tylko dorówna poprzednikowi, ale i podwyższył poprzeczkę. Bohaterowie są teraz dojrzalsi, pewniejsi siebie, odpowiedzialni za swoje czyny. Akcja nadal jest lekka i przyjemna usiana niebezpieczeństwami dla swoich bohaterów. Przy książce spokojnie możemy roześmiać się przy dyskusjach Derfla z Merlinem, a także wylać wiele łez rozpaczy i tęsknoty. A pomimo nieco nijakiego zakończenia, druga część przygód o Arturze, Derflu i Merlinie, zostanie odłożona na półkę z napisem "Ulubione". (więcej w recenzji :])

Fajna i można ją długo czytać, Polecam ;)