Cytaty z książki "Nieznośna lekkość bytu"

“Chciała przez to wyrazić: Chcę, żebyś był słaby. Chcę, żebyś był równie słaby jak ja.”

“Sama się dziwiła, że szuka od lat jednej straconej chwili.”

“Dla Franza miłość oznaczała ustawiczne czekanie na cios.”

“Człowiek przeżywa wszystko po raz pierwszy i bez przygotowania.”

“Miał ochotę wyjść ze swojego ciała, jak się wychodzi z domu na ulicę.”

“Zanim piękno zupełnie zniknie z tego świata będzie jeszcze przez chwilę istnieć jako pomyłka. Piękno jako pomyłka jest ostanią fazą historii piękna.”

“Życie ludzkie dzieje się tylko raz i dlatego nigdy nie będziemy mogli stwierdzić, która z naszych decyzji była słuszna, a która zła, ponieważ w danej sytuacji mogliśmy decydować tylko jeden raz. Nie dano nam żadnego drugiego, trzeciego, czwartego życia, abyśmy mogli porównać konsekwencje różnych decyzji.”

“Człowiek przeżywa wszystko po raz pierwszy i bez przygotowania. To tak, jakby aktor grał przedstawienie bez żadnej próby. Cóż może być warte życie, jeśli pierwsza próba już jest życiem ostatecznym? Dlatego życie zawsze przypomina szkic. Ale nawet szkic nie jest właściwym określeniem, bo szkic jest zawsze zarysem czegoś, przygotowaniem do obrazu, gdy tymczasem szkic, jakim jest nasze życie, jest szkicem bez obrazu, szkicem do czegoś, czego nie będzie.”