Nieznośna lekkość bytu

Książka porusza wiele tematów, a postacie reprezentują różnorakie postawy, z którymi często się nie zgadzałam lub czasem ich nawet nie pojmowałam. Stwierdzenie, że "kicz jest stacją tranzytową pomiędzy bytem a zapomnieniem" zrozumiałam dopiero po przeczytaniu wierszy kolegi, który cały czas próbuje zrobić coś, by po śmierci nie odejść w niepamięć, a najlepiej to jeszcze za życia kąpać się w blasku chwały - produkuje więc wątpliwej jakości wiersze... Kundera miał rację także w wielu innych kwestiach. Podsumowując, powieść daje do myślenia; nie jest łatwa, ale też nie przesadnie filozoficzna. "Nieznośna lekkość bytu" zachęciła mnie do sięgnięcia po inne książki Kundery.

Książka po prostu genialna. Oceniłam ją na 5, ale uważam, że w tym wypadku skala jest o wiele za mała. Jest to najsławniejsza powieść Kundery, obok której nie można przejść obojętnie. Polecam każdemu, bo być może pokochacie jego prozę lub znienawidzicie, ale na pewno nie pozostaniecie wobec niej obojętni.

Lektura tej pozycji jest dowodem na to, że nie pozwalam sobie utknąć jedynie w nowościach czy literaturze popularnej. Tutaj oprócz relaksu, jest przede wszystkim praca z książką, z której czerpałam satysfakcję. Czytałam i się dziwiłam czemu sięgnęłam po „Nieznośną lekkość bytu” tak późno.

Mnie Kundera nie przekonał, przez większość książki pisze o zdradzie, zachowaniu haniebnym, by ledwo nazwać ludzi z ciągłą skłonnością do zdrady dziwkarzami, to za mało. Ubieranie bohaterów w jakieś wymyślne scenariusze mnie nie urzekło, końcówka trochę ciekawsza. Słaba.

Początkowo wydawała mi się ckliwa i jednowymiarowa, ale warto przebrnąć pierwszą połowę, bo później wszystko ładnie zaczyna się kleić i wyłaniają się wątki warte przemyślenia i spojrzenia na nie tak, jak robi to Kundera. Warto przeczytać.

Książka powalająca soczystością treści. Nie da się jej przeczytać w jeden wieczór trzeba ją sobie dozować by niektóre sprawy przemyśleć. Nie jest to literatura łatwa jednak bezbrzeżnie piękna.

Książkę dopisuję do moich ulubionych. Czyta się jednym tchem, a trafne i mądre spostrzeżenia autora umieszczam wśród moich ulubionych cytatów. Zdecydowanie polecam.

jedna z takich książek, do których się wraca kilkakrotnie i za każdym razem odnajduje się nowe treści, które na trwale pozostają w umyśle zdecydowanie polecam!

Jeśli chodzi o tę książkę, to można tylko zacytować samego autora: 'Einmal ist keinmal'. Nie da się do tej lektury nie wracać. Kwintesencja Kundery.

Jedna z moich ukochanych książek - czuję do niej ogromny sentyment i powracam częściej niż raz na pół roku :-)Szczerze polecam wszystkim :-)