Recenzja książki Nieznośna lekkość bytu

Lekkość bytu powoduje same pozytywne skojarzenia. Jednak lekkość bytu jest, według autora nieznośna. Powstaje historia, która daje do myślenia. Niby głównym jej wątkiem jest miłość, ale wiadomo, że to nie jest książka tyko u uczuciach. Poznajemy dwójkę głównych bohaterów, Tomasza i Teresę. On jest cenionym chirurgiem, ona uciekła ze wsi od matki i ponurej rzeczywistości do miasta. Tutaj zostaje kelnerką, ale dzięki swej determinacji podejmuje pracę w laboratorium fotograficznym. Pomimo, iż zakochują się w sobie i nie mogą bez siebie żyć, on nie potrafi zmienić dotychczasowych nawyków i nadal spotyka się z kobietami, bo seks i miłość to, dla niego, dwa róże pojęcia. Ona nie umie sobie poradzić z zazdrością, ale tkwi w tym związku – „Cała jej chęć życia wisiała na cieniutkim włosku – na głosie Tomasza, który kiedyś wywołał na wierzch jej duszę lękliwie ukrytą we wnętrznościach”. Ożywia się właściwie wtedy, gdy może uwieczniać rzeczywistość na fotografiach lub spacerować z psem. Na stronach książki poznajemy bliżej także jedną z kochanek Tomasza, Sabinę. „Być kobietą oznacza dla Sabiny los, którego nie wybrała. To, czegośmy nie wybrali, nie jest naszą zasługą ani naszą winą. Sabina sądzi, że do przydzielonego nam losy należy mieć stosunek godny. Buntować się przeciw faktowi, że urodziła się kobietą, wydawało jej się równie niemądre, jak uważać to za wartość”. Sabina spotyka się z Franzem, ale nie jest w stanie powiedzieć mu, żeby się nią zaopiekował, przytulił i nigdy nie puścił. Mężczyzna, wykładowca uniwersytecki, „u szczytu kariery naukowej (…) w dyskusjach zawodowych był zarozumiały i uparty”, ale wciąż bał się, że kochanka go porzuci. Właściwie każdy z nas może odnaleźć coś z siebie w bohaterach. Charaktery, przemyślenia bohaterów to jest dla mnie najciekawsze w tej pozycji. Rozważania na temat przypadku w naszym życiu i dysharmonii, które wynikają z niezrozumienia drugiej osoby to oś fabuły. Dodać do tego trzeba rzeczywistość siermiężnej, socjalistycznej Czechosłowacji, złamane życiorysy, ucieczki za granicę a także obraz inwazji wojsk rosyjskich w 1968 roku. Nie będę oryginalna, jeśli uznam „Nieznośną lekkość bytu” za wartościową lekturę.

Cytaty pochodzą z książki „Nieznośna lekkość bytu”, tł. Agnieszka Holland, 1996 r.