Niezwyciężony. Na podstawie powieści Stanisława Lema

Rzadko czytuję komiksy, ale temu nie mogłem się oprzeć i chociaż ogólnie jest dobrze to niestety przeżyłem też nieco rozczarowań (nie do końca widać je w ocenie, ale starałem się w niej przede wszystkim docenić śmiałość tego przedsięwzięcia). Najpierw jednak o pozytywach. Jest to niewątpliwe udana adaptacja powieści Lema, zachowująca dużą wierność oryginałowi i umiejętnie przekładająca go na komiksowy język, chociaż chyba nieco nadmiernie eksponująca warstwę tekstową. Z pewnością wyjściowy materiał nie ułatwiał zadania rysownikowi i w pewnym sensie ograniczał jego możliwości. Międzygwiezdna czerń i wieloodcieniowa czerwień obcej planety nadają całości odpowiedni, ponury nastrój a Rafał Mikołajczyk ewidentnie zadbał też o szczegóły, pokazujące jak bardzo ceni postać autora oryginalnej wersji "Niezwyciężonego". Kreska rysunków jest nieco niechlujna i o ile dobrze się sprawdzała oddając krajobrazy obcej planety, to rysunki postaci początkowo wydały mi się irytująco toporne a chwilami nawet zniekształcone. Z czasem do nich przywykłem a nawet je doceniłem. Niestety równocześnie część rysunków jest tak ciemnych i mało kontrastowych, że niewiele na nich widać. Również sama okładka jest znacznie ciemniejsza niż na zdjęciach pokazywanych w sieci, przez co prezentuje się gorzej niż spodziewałem się po wydaniu specjalnym. Nie wiem czy brak kontrastu to błąd druku, moje wady wzroku czy zamiar autorski, ale skutek jest nieprzyjemny, zwłaszcza w momentach gdy w ogóle miałem problemy z odcz...