O podstawie moralności zawiera ostrą krytykę filozofii moralnej Kanta oraz stanowi niezwykle ciekawą próbę ugruntowania moralności na empirycznych podstawach. Tak o głównych tezach tej książki pisze jej autor: Główną i zasadniczą pobudką, działającą w człowieku, jest egoizm, czyli dążenie do zachowania istnienia i dobrobytu. (...) Zadaniem naszym jest odnaleźć taką pobudkę, która byłaby w stanie skłonić człowieka do postępowania wbrew owym popędom samolubnym i złym, tkwiącym tak głęboko w naturze. (...) To współczucie jest jedyną rzeczywistą podstawą dobrowolnej sprawiedliwości i prawdziwej miłości bliźniego. Wszelki czyn tylko o tyle posiada wartość moralną, o ile wynika ze współczucia.