Opinia na temat książki Ocean uczuć

"W naszym codziennym życiu pędzimy na kolejne spotkania,jak nie biznesowe,to rodzinne,to u lekarza,to u znajomych,to w szkole, pędzimy do pracy,na urlop,stale w biegu i stale w pośpiechu"

Skończyłam przed momentem książkę"Ocean uczuć"i postanowiłam na"świeżo"opisać Wam moje odczucia..

Poznałam w tej książce Anne,kobietę nieszczęśliwą i ogromem problemów rodzinnych.Nikt jej nie kochał,nikt nie był czuły a babcia traktowała jak maszynę,której wydaje się rozkazy.Teraz jest dorosłą kobietą,żoną oraz matką lecz w jej życiu następuje przełam a różne objawy spekulują choroby do końca niewiadomo jakie,co tak naprawdę dzieje się z Anną i czy rozpamiętywanie przeszłości może jej zaszkodzić?

Przede wszystkim brawo dla Autorki za pomysł stworzenia świata gdzie mieszają się różnorakie uczucia.Od pogardy,znieważenia po choroby psychiczne.Od wspomnień po powielanie zachowań babci i rozmyślań.Szczególnie Wiara w Boga stanowiła tutaj kluczowe znaczenie.Udało mi się to wszystko pojąć chociaż nie ukrywam,że to ciężka lektura.Schematy wydarzeń są dość pomieszane.Nawet nie wiedziałam w którym momencie były opisy Anny a w którym narracji trzecioosobowej.Bo i taka tutaj powstała.Pomysł na historię, uwzględnienie trudnych tematów i wykreowane problemy Anny spowodowały,że książka mi się podobała ale musiałam się na niej bardzo skupić.Niektóre zdania przytoczone przez autorkę a nie przez bohaterkę były niepotrzebne.Bo miałam wrażenie,że mają pomóc one nam zrozumieć treść a w rzeczywistości utrudniły czytanie.Podobał mi się ogólny przekaz jaki @mariolasternahl_mst chciała nam przedstawić.Ja go zrozumiałam w pełni.
"Ocean uczuć" to nie jest lekka i przyjemna lektura,to bagaż doświadczeń jakie każdego dnia człowiek sobie funduje lub fundują je nam nasi najbliżsi.Zostałam wprowadzoba w obcy i nieznany mi dotąd świat.Czy się cieszę?tak ❤️to zawsze jakaś lekcja