Opinia na temat książki Ocean uczuć

"Ocean uczuć " to naprawdę dobry ciekawy i pełen emocji debiut. Książka opowiada historię Anny w której życiu było bardzo dużo trudnych momentów pełnych bólu, cierpienia, kłamstw oraz odrzucenia przez najbliższe jej osoby. Relacje naszej bohaterki z matką są niezwykle skomplikowane. Jej wieczna tesknota za nią, oczekiwanie na powrót oraz rozczarowanie zdecydowanie wpłynęły na jej przyszłość. Jest wychowywana przez despotyczną babkę Nelę i dziadka alkoholika. Babka nie znosi sprzeciwu i niszczy wszystkich dookoła, zarówno męża, dzieci jak i własną wnuczkę. Każdy dzień pełen jest wyzwisk, kłótni oraz alkoholu. Przez to wszystko Anna nie wierzy w siebie i boi się zaangażować choć z drugiej strony czuję silną potrzebę miłości. Czy pojawienie się na jej drodze Antona coś zmieni? Czy uda się założyć szczęśliwą rodzinę o jakiej zawsze marzyła?
Autorka poruszyła niezwykle ważny temat jakim jest wpływ dzieciństwa i zachowania bliskich nam osób na nasze dorosłe życie, a w konsekwencji na nasze wybory. Pokazuje, iż możemy znaleźć szczęście i miłość mimo zła które nas otacza. Możemy założyć szczęśliwą rodzinę oraz kochać i być kochanym, a wszystko co nas spotyka ma jakiś cel i może nauczyć nas czegoś oraz sprawić, że będziemy silniejsi i lepsi.
Jedynym minusem całej historii było dla mnie zakończenie. Jak dla mnie kompletnie nie zrozumiałe i nie pasujące do reszty książki. Nie przemawia do mnie nagłe oświecenie i odnalezienie Boga oraz całkowita zmiana zachowania u dziadków tylko dlatego, że w domu pojawił się symbol religijny.
To przede wszystkim książka o trudnym dzieciństwie i dorastaniu, dążeniu do szczęścia, o różnych rodzajach miłości, samotności, próbie wybaczenia oraz nadziei na lepsze jutro. Zdecydowanie nie jest to łatwa historia ale daje do myślenia i zostają w pamięci na długo.