Od ognia piekielnego

Dobry, mroczny thriller. Akcja poprowadzona w dwu płaszczyznach czasowych. Kilkuwątkowa, mocna i dość przerażająca. Świadomość czegoś złego, czającego się gdzieś obok, duszny klimat powieści tworzył wspaniałe tło. Mam zastrzeżenia tylko do dwóch postaci, Mirki i Rafała. On zbyt słodki i gadatliwy, ona antypatyczna i marudna. Oboje nieprzekonujący.

Gdy na internetach króluje już najnowsza powieść Pauliny Cedlerskiej, ja postanowiłam sięgnąć po jej poprzednią książkę, czyli "Od ognia piekielnego". Po opisie sądziłam, że czeka mnie fajna przygoda na zakończenie wakacji, która pozwoli odgonić wszystkie tłoczące się w mej głowie smutki.

Mirka jest lokalną dziennikarką wysłaną w delegację na Mazury, by napisać materiał promujący nowo otwarty ośrodek wypoczynkowy. Poznaje tam trójkę studentów tropiących tajemnicę prastarego grobowca i wybiera się wraz z nimi na wyprawę jego śladem. Powraca z niej sama, pozbawiona wspomnień.

Podoba mi się tło społeczne odarte z całej pozłotki, blichtru i brokatu, podane na surowo, trochę brudne, trochę brzydkie, ot polskie piekiełko. I bohaterowie tak zwyczajni, nieidealni, do bólu realni. Żal mi Mirki, która musiała powrócić do rodzinnego domu, pozbawiona złudzeń, pokonana, a jednak wciąż harda. Zainteresowała mnie nie tylko mroczna historia, w którą się wplątała, ale i powód jej rozstania z ukochanym, porzucenia świetnej pracy w stolicy, rezygnacji z poziomu życia, które wiodła, jednym słowem — historia jej upadku.

Mocno obyczajowe wprowadzenie uśpiło moją czujność, by za chwilę kopnąć mnie w cztery litery. Nagle zrobiło się straszno, duszno i jakoś tak nieswojo. Ki diabeł?! Jakby rzekła moja babcia, no właśnie... Już legendy krążące wokół ukrytego w środku lasu grobowca mogą przyprawić o gęsią skórkę, a następujące później wydarzenia budzą dziwny niepokój. Mu...

Każdy człowiek ma prawo do emocji, zadawania pytań, szukania odpowiedzi. Na tym właśnie polega nasze człowieczeństwo. Możemy się mylić, błądzić, zachowywać roztropnie. Ale do tego wszystkiego, musimy też dawać prawo innym."
Szarpiąc się ze starą i wysłużoną torbą podróżną Mirka, nie może uwierzyć jak bardzo jej życie skomplikowało się w ostatnim czasie. Studia, praca w Warszawie, Marek. Teraz wszystko jawi się jak sen, z którego została brutalnie wybudzona. Nie dość, że straciła wszystko, to musi jeszcze podporządkować się nadętemu naczelnemu. Wyjazd w mazurskie Trzcinice, by stworzyć materiał reklamowy nowo otwartego ośrodka wypoczynkowego nie poprawia jej nastroju. Okazuje się, że pozornie spokojna wioska skrywa nie tylko tajemnice, ale i przyprawiające o ciarki legendy o przeklętym grobowcu. A Mirka nieświadomie staje się jedną z bohaterek koszmaru...
Paulina Cedlerska zabiera nas w literacką podróż na Mazury, gdzie zagłębimy się w miejscowe opowieści i rodzinne dramaty. Zaangażujemy się poszukiwania trójki studentów, którzy nie wrócili z nocnej wyprawy w głąb lasu. Trop wiedzie do rodzinnego grobowca, wokół którego powstało wiele legend utkanych z ludzkich tragedii, wierzeń i strachu przed tym, co niewytłumaczalne. Krążymy mrocznymi ścieżkami pełnymi niedopowiedzeń, gubiąc się w gąszczu domysłów. Stopniowo odkrywamy również wydarzenia z przeszłości, które jak echo rozbrzmiewają w myślach Mirki.
Autorka zaserwowała wyważoną mieszankę thrillera, kryminału z...

Kiedy czytam takie książki, to aż mnie skręca z radości, że w ogóle czytam! Tylko utwierdzam się w tym, że thriller to moja ulubiona dziedzina literatury, a Wydawnictwo Skarpa Warszawska wydaje coraz wspanialsze książki! Mega polecam przeczytać tą pozycję, gdyż wątkiem w niej zawartym jest opowieść-legenda, która zahipnotyzuje nas od pierwszej wzmianki. Z początkiem książki jest tu dosyć niewinnie, czytamy o kobiecie, która musi napisać najlepszy artykuł na jaki ją stać, gdyż tego wymaga od niej szef. Wysyła ją w podróż, gdzie czas zatrzymał się trzydzieści do pięćdziesięciu lat temu, co jest dla niej miłą otoczką na przypomnienie sobie dziecięcych lat. Wyjazd cieszy ją tym bardziej, że mieszkając u rodziców wciąż słyszy ile dla niej poświęcili i jak bardzo powinna być im za to wdzięczna. Już na miejscu jej charakter ulega wpierw pogorszeniu, wydaje się być bardziej opryskliwa i zadziorna. Jest pewna siebie i traktuje innych jak ludzi gorszej jakości. W pewnym momencie poznaje pewnego młodego mężczyznę, którego opowieść ją bardzo interesuje. Sprawa dotyczy dawnego grobowca w którym pochowana jest rodzina siedmiu osób, rodziców i pięciu córek. Z ich osobami wiąże się ciekawy wątek, a całość wygląda mocno interesująco. Podobno kto zbliży się do miejsca pochówku, ginie w dziwnych okolicznościach bądź znika. Tematyka bardzo interesuje naszą postać, jednak kiedy głębiej w to wchodzi, dzieje się coś strasznego, mrocznego i niewiarygodnego. Nie wiem czy każdy jest gotowy na to,...

Mirka wyjeżdża do małej mazurskiej miejscowości, by napisać cykl artykułów reklamowych na temat tamtejszego ośrodka wypoczynkowego. Na miejscu poznaje grupę studentów, którzy tropią tajemnicę starego grobowca.

O matulu, co tu się zadziało! Kiedy ja już w trakcie czytania miałam wszystko poukładane w głowie, akcja robiła takiego fikołka fabularnego, że siedziałam z otwartą buzią i nie wiedziałam co jest grane. Jak ja lubię takie książki! Przez to nie mogłam się od niej oderwać i pochłonęłam w dwa wieczory.

To jest thriller z elementami grozy. Ja jestem straszna pietrucha, więc momentami miałam ciarki i cieszyłam się, że nie jestem sama w domu, bobym inaczej chyba osiwiała. Jakoś elementy paranormalne w książkach mnie przerażają, szczególnie takie niedopowiedziane, nieoczywiste, jak u Cedlerskiej.

Właściwie wszystko mi tu grało. Chciałabym się do czegoś przyczepić, żeby nie było tak słodko, ale naprawdę nie mam do czego. I przyznam, że chętnie zobaczyłam tę historię na ekranie. To by było mocne!

Podoba Wam się okładka "Od ognia piekielnego"?

Gdy Mirka, lokalna dziennikarka, wyjechała do mazurskich w Trzcinic, by napisać artykuł reklamujący ośrodek wypoczynkowy, spotyka trójkę studentów. Od nich dowiaduje się o tajemniczym grobowcu w lesie. Gdy w czwórkę wybrali się do lasu, wróciła tylko ona, z wyprawy nie pamiętała nic.

Autorka stopniowo buduje napięcie, szczegółowo opisała środowisko mazurskiej wsi, gdzie strzeżone są tamtejsze tajemnice.

Akcja toczy się dwutorowo. Równocześnie poznajemy wcześniejsze życie Mirki w Warszawie, gdzie miała świetną pracę. Co było powodem, że powróciła do rodzinnego miasteczka?

Obecnie dziennikarka prowadzi swoje własne śledztwo związane ze zniknięciem studentów. Jesteście ciekawi tajemniczego grobowca z lasu? Poznajcie mroczną historię z zaskakującym zakończeniem. Polecam!

"Najbardziej przerażające bestie tkwią w nas samych."

Spotkaliście się kiedyś z mrocznymi legendami, które nie zostały wyjaśnione?

Jedno wydarzenie z przeszłości Mirki rzuciło się cieniem na całe jej życie i stało się przyczyną powrotu do rodzinnej Ostródy, gdzie podejmuje pracę w lokalnej gazecie.

Dostaje od szefa zlecenie napisania cyklu artykułów o nowo otwartym ośrodku wypoczynkowym w mazurskich Trzcinicach.

Na miejscu poznaje grupę studentów, którzy chcą rozwiązać tajemnicę starego grobowca położonego w pobliskim lesie. Nowi znajomi opowiadają Mirce o demonicznych legendach, krążących wśród mieszkańców, które mieszają się z rzeczywistością.

Dziewczyna postanawia wyruszyć razem z nimi i rozwiązać zagadkę grobowca.

Pewnego wieczoru we czwórkę wchodzą do lasu. Powraca tylko ona. Baz żadnych wspomnień.

Co się stało z pozostałymi uczestnikami wyprawy? Dlaczego Mirka niczego nie pamięta z tego wieczoru? I skąd to uczucie panicznego strachu? Czy lokalne legendy okażą się prawdziwe?

Muszę przyznać, że już sama okładka książki jest intrygująca i wprowadza nas w klimat historii.

Powieść czyta się bardzo szybko i wciąga nas od samego początku. Prowadzona jest dwutorowo. Aktualne wydarzenia z Trzcinic przeplatają się opowieściami z historii Mirki i nękającego ją mrocznego koszmaru z przeszłości.

Autorka bardzo dobrze buduje napięcie. Do końca nie wiemy, co jest prawdą, a co legen...