Andrzej Winiewski, rozczarowany swoim dotychczasowym życiem, odchodzi z Policji na wcześniejszą emeryturę. Niespodziewana wiadomość o spadku sprawia, że postanawia odmienić koleje losu i przeprowadza się do uroczego drewnianego pałacyku, położonego z dala od siedzib ludzkich. Tu wiedzie sielankowy żywot, nie dostrzegając dziwnych zdarzeń wokół siebie. Tajemnicze zniknięcia, przeklęte miejsca, czające się w mroku zło i... słowiańskie demony.
Czy policyjny instynkt w końcu da o sobie znać? Czy Winiewski odzyska spokój i beztroskę?
Odludzie
Krystian Kłomnicki
5.1
/10
Ocena 5.1 na 10 możliwych
Na podstawie 7 ocen kanapowiczów
Na podstawie 7 ocen kanapowiczów
/b163fa64-86ea-42d0-8df4-8ec665276531/n/odludzie)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
5.1
/10
Ocena 5.1 na 10 możliwych
Na podstawie 7 ocen kanapowiczów
Na podstawie 7 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2019-08-26
ISBN: 978-83-954678-0-6, 9788395467806
Wydawnictwo: Dom Horroru
Kategorie:
Kryminał i Literatura detektywistyczna,
Horror
Stron: 256
dodana przez: mrbiggles
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Niestraszny horror
28.12.2019
Andrzej Winiewski, emerytowany policjant, otrzymuje w spadku po dziadku dom. Ponieważ nie wie, co dalej robić wyprowadza się z Częstochowy na wieś. Dom jest pozbawiony wygód, ale, mimo, że tyle lat był niezamieszkany jest wspaniały i podoba się Andrzejowi. Mężczyzna zaczyna poznawać ludzi ze wsi, ale cały czas ciągnie coś go do domu i chce żyć w s... Recenzja książki Odludzie
@sandrajasona
× 11
Odludzie
29.04.2020
Krystian Kłomnicki "Odludzie". Andrzej Winiewski, wcześnie emerytowany były policjant, dostaje w spadku po swoim dziadku dom w środku lasu. Dom w Zaciszu. Nie mogąc dłużej znieść mieszkania w Częstochowie, postanawia zacząć wszystko od nowa w zupełnie odludnym miejscu. Jak się okazuje, Zacisze to wspaniałe miejsce. Fakt, iż znajduje się na kompl... Recenzja książki Odludzie
@emmeneea
× 5
"Odludzie"
13.11.2019
Cisza, pustka, tylko on i jego drewniany dom. Czy przeprowadzilibyście się do opuszczonego domu, który od dwudziestu lat stoi pusty w środku lasu? Nasz bohater, Andrzej Winiewski dowiaduje się, że odziedziczył w spadku dom. Czy to z zrządzenie losu? Czy jakaś inna siła wyższa maczała w tym palce? Andrzej, czterdziestoletni były policjant, który... Recenzja książki Odludzie
@ReniBook
× 2
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Jest takie miejsce, Zacisze. Dom w głębi lasu.. Od dawna nie zamieszkiwany,opuszczony.
Do czasu. Andrzej były policjant,który przeszedł na wcześniejszą emeryturę dostaje w spadku ten dom.
Nie ukrywał,że gdy go zobaczył zapragnął tam zamieszkać na zawsze.
Lecz odkąd się zjawił w pobliskich miejscowościach dochodzi do dziwnych zdarzeń. Zaginięć i zabójstw.
Czy Andrzej może mieć coś z ty wspólnego? Dlaczego nawet jego wuj za życia nie chciał tam mieszkać?
Czy dziwne zachowanie Andrzeja i zdarzenia mają związek z tym miejscem?
Troszkę się zawiodłam,nie będę tego ukrywała. Liczyłam na coś mocnego i strasznego a dostałam książkę,którą czytałam bez emocji.
Czytałam i czekałam aż się coś wydarzy. Aż poczuję jakiś dreszczyk. No ale nic takiego się nie zdarzyło.
Rozumiem jeśli zamysł był inny,że nie ma być strasznie tylko bardzo tajemniczo ale czy tylko na tajemnicy powinien opierać się horror?
Niestety nie dla mnie. Jak słyszę horror to od razu nasuwa mi się całe zło świata ale o gustach się oczywiście nie powinno dyskutować.
Do czasu. Andrzej były policjant,który przeszedł na wcześniejszą emeryturę dostaje w spadku ten dom.
Nie ukrywał,że gdy go zobaczył zapragnął tam zamieszkać na zawsze.
Lecz odkąd się zjawił w pobliskich miejscowościach dochodzi do dziwnych zdarzeń. Zaginięć i zabójstw.
Czy Andrzej może mieć coś z ty wspólnego? Dlaczego nawet jego wuj za życia nie chciał tam mieszkać?
Czy dziwne zachowanie Andrzeja i zdarzenia mają związek z tym miejscem?
Troszkę się zawiodłam,nie będę tego ukrywała. Liczyłam na coś mocnego i strasznego a dostałam książkę,którą czytałam bez emocji.
Czytałam i czekałam aż się coś wydarzy. Aż poczuję jakiś dreszczyk. No ale nic takiego się nie zdarzyło.
Rozumiem jeśli zamysł był inny,że nie ma być strasznie tylko bardzo tajemniczo ale czy tylko na tajemnicy powinien opierać się horror?
Niestety nie dla mnie. Jak słyszę horror to od razu nasuwa mi się całe zło świata ale o gustach się oczywiście nie powinno dyskutować.
× 2
|
link
|
ZA
@zaczytany.tata
2025-05-03
3
/10
W wigilijne popołudnie policyjna psycholożka Sara Mikulska, zostaje wezwana na komisariat z prośbą o próbę nawiązania kontaktu z dziewczyną, którą rankiem znaleziono samą i przemarzniętą w lesie, a która mimo wielu starań policjantów, uparcie milczy. Kobiecie udaje się ustalić, że dziewczyna przez kilkanaście lat mieszkała w puszczy wraz z rodziną, która się nią opiekowała, chroniąc się tam przed panująca wówczas pandemią. Okazuje się także, że skrywa mroczne tajemnice i jest bardzo podobna do kogoś, kogo Sara kiedyś znała…
„Odludzie” to historia opowiadająca o konsekwencjach tragicznych w skutkach decyzji kilkoro ludzi, których życiowe zakręty doprowadziły do tego samego miejsca, każdemu z nich serwując inne zakończenie. Książka jest krótka i czyta się ją błyskawicznie, ale na jej kartach na próżno doszukiwałem się tego, co sugeruje opis. W moim odczuciu zarówno sama fabuła, jak i narracja została poprowadzona szybko. Za szybko. Brakowało mi wielokrotnie dogłębniejszej analizy bohaterów i ich decyzji, doprecyzowania konkretnych sytuacji, wiarygodniejszych dialogów, pełniejszych opisów i tego magicznego „czegoś”, co w pisarskim świecie często stanowi o finalnej ocenie danej książki.
Dorota Glica to przesympatyczna młoda kobieta i utalentowana pisarka, co już udowadniała przy swoich poprzednich książkach. W tym jednak przypadku, nie wiedząc dlaczego, nie wykorzystała całego swojego potencjału, co ja osobiście przyjmuję z wielkim smutkiem…
Współp...
„Odludzie” to historia opowiadająca o konsekwencjach tragicznych w skutkach decyzji kilkoro ludzi, których życiowe zakręty doprowadziły do tego samego miejsca, każdemu z nich serwując inne zakończenie. Książka jest krótka i czyta się ją błyskawicznie, ale na jej kartach na próżno doszukiwałem się tego, co sugeruje opis. W moim odczuciu zarówno sama fabuła, jak i narracja została poprowadzona szybko. Za szybko. Brakowało mi wielokrotnie dogłębniejszej analizy bohaterów i ich decyzji, doprecyzowania konkretnych sytuacji, wiarygodniejszych dialogów, pełniejszych opisów i tego magicznego „czegoś”, co w pisarskim świecie często stanowi o finalnej ocenie danej książki.
Dorota Glica to przesympatyczna młoda kobieta i utalentowana pisarka, co już udowadniała przy swoich poprzednich książkach. W tym jednak przypadku, nie wiedząc dlaczego, nie wykorzystała całego swojego potencjału, co ja osobiście przyjmuję z wielkim smutkiem…
Współp...
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Przeczytane, Posiadam
@emmeneea
2020-04-29
7
/10
Przeczytane
Ebook
Legimi
Przeczytane
@sandrajasona
2019-12-28
4
/10
Przeczytane
Eksperymenty czytelnicze
Przeczytane w 2019
@ReniBook
2019-11-13
7
/10
Przeczytane
Cytaty z książki
O nie! Książka Odludzie. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
