Oliver objaśnia wszechświat

Cześć, mam na imię Oliver i skończyłem 11 lat. Niedługo rozpoczynam naukę w gimnazjum. W mojej klasie jest dużo uzdolnionych osób. Weźmy na przykład takiego Christophera – potrafi ułożyć kostkę Rubika w 12,7 sekundy, albo Zoe – utalentowaną piłkarkę, która trafia z połowy boiska w sam środek bramki. Ja postanowiłem, że zostanę astrofizykiem i wszyscy będą do mnie mówić „doktorze Oliverze”. Doktor Howard opowiedział mi wiele niesamowitych historii o wybuchających gwiazdach i czarnych dziurach pochłaniających dosłownie wszystko. Pozwólcie więc, że wyjaśnię wam, czego się już nauczyłem, na przykład jak przelatują przez nas cząsteczki duchów i dlaczego Merkury jest podobny do klopsików ze szkolnej stołówki.

Wydanie 1 - Wyd.. Otwarte