Osiem dni maja

II wojna światowa to okres, który budzi i będzie długo jeszcze budził wiele emocji. Ta tragedia bowiem dotknęła całą ludzkość i odcisnęła piętno swojej brutalności na długie lata. I wcale nie skończyła się ona wraz ze śmiercią szaleńca, który był prowodyrem tej fali nienawiści, zalewającej świat.

Niemiecki historyk, Volker Ulrich, niezwykle obiektywnie opowiada o ostatnich dniach wojny, pokazując upadek hitlerowskiej potęgi. „Osiem dni maja, ostateczny upadek II Rzeszy” to niezwykłe świadectwo końca epoki szaleństwa. Kiedy wojska hitlerowskie przegrywają na wszystkich frontach, Hitler decyduje się popełnić samobójstwo. Do bunkra ukrytego pod ziemią pod Starą Kancelarią Rzeczy sprowadza swoją świeżo poślubioną małżonkę Ewę Braun i wraz z nią popełnia samobójstwo 30 kwietnia 1945 roku. Zaraz po nim samobójstwo popełnia jego najbliższy współpracownik Goebbels i jego żona, która uprzednio zabija też ich dzieci. Ich śmierć jednak nie oznacza końca. Nowa władza próbuje pertraktować z wkraczającą na teren Rzeczy Armią Czerwoną i Amerykanami, a zwykła ludność musi zmierzyć się z okrucieństwem czerwonoarmistów. Masowe samobójstwa ludności niemieckiej, kolumny więźniów wypędzanych z obozów koncentracyjnych, uchodźcy opuszający swoje, gwałty i brutalne morderstwa czynione przez Armię Czerwoną towarzyszą ludzkości w tych pierwszych dniach maja. III Rzesza chyli się ku upadkowi.

Styl Volkera Ulricha przypomina mi trochę reportaże Bogusława Woło...