Ostatni z szesnastu

"Wielki starzec XX - wiecznej Polski" - tak niekiedy pisano o Adamie Bieniu. To prawda. Przeżył kilka polskich epok i "polskich" państw. I miał to szczęście, że po trudach życia doczekał wolnej Polski. Jeszcze zdążył się nią nacieszyć. Ale był też jednym z pierwszych jej krytyków i recenzentów. Krytykował, bo kochał ten kraj. Bo był jego częścią, ważną, źródłem historycznym i niewątpliwą ilustracją jego skomplikowanych dziejów. Wygranych i przegranych, radości i smutków, klęsk i zwycięstw.