Ostatnia siostra

Zauważyłam, że książka zbiera baardzo niskie opinie i po przeczytaniu recezji rozumiem o co chodzi dziewczynom (książką jest chaotyczna, ciężko połapać się kogo losy śledzimy, s także w jakim roku jesteśmy) JEDNAK! Myślę że sam pomysł jest ciekawy, książka nie jest gruba, więc chociażby dla zapoznania się z tym pomysłem warto ją przeczytać w wolnej chwili.

Jest to przejmująca historia Goye, która za wszelka cenę stara się odnaleźć swoje siostry. Przemierza ona różne czasoprzestrzenie, które odciskają na niej swoje piętno. Spotyka na swojej drodze przeróżnych ludzi, którzy niekoniecznie są dobrze nastawieni na nowe znajomości. Poznaje przeróżne kultury i zjawiska, które nie zawsze się jej podobają. Kluczowe znaczenie ma tu starożytna magiczna kula, która potrafi być sprzymierzeńcem i wrogiem jednocześnie, w zależności w czyich posiadaniach przebywa. Jeżeli chcecie się dowiedzieć, jak się skończy ta historia, to koniecznie po nią sięgnijcie. Tylko podkreślam, że nie jest to typowa powieść o kosmosie. Mamy tu dość sporą wielowątkowość, która łączy się ze sobą w pewnych momentach. Ogólny charakter książki jest jeden, odnalezienie sióstr bez względu na cenę i okoliczności.
Czuć w opisach miłość Goye, aczkolwiek nie jest ona bezpośrednio opisana. Każdy rozdział zaczyna się od innej historii, która jednak jest powiązana z poprzednią i następną.
W książce mamy opisy badań kosmicznych, które są dość szczegółowo ukazane. Ma to jednak na celu zrozumienie podstawy galaktyki i stworzonych osób. Nie ma tu konkretnej opowieści o miłości, a jedynie się ja wyczuwa. Autorka skupiła się bardziej na magii i pewnych doświadczeniach nad przyszłym życiem, co będzie idealne dla fanów fantastyki. Opisała nam jak może wyglądać świat za dzieścia i dzieści lat, co było bardzo ciekawe. Odniosłam wrażenie, że chciała nam wnieść bardzo dużo, acz...

Książka, która na pewno spodoba się fanom fantastyki. Uważam, że całokształt tej książki był naprawdę dobry. Ciekawym zastosowaniem było wplatanie różnych historii między siebie. Dokładniej chodzi mi o to , że autorka postanowiła napisać historie w różnych przestrzeniach czasowych. Jedna historia dzieje się, gdy jeszcze ziemia wygląda mniej więcej tak samo jak teraz, a kolejne są umiejscowione w różnych czasoprzestrzeniach planetach, gdzie np. rośliny są prawie przezroczyste, lub ludzie się nie starzeją. Najciekawszym aspektem tego wszystkiego jest to, że wszystkie historie mimo różnych czasów, łączą się ze sobą.

Głównym wątkiem jest poszukiwanie przez Goyę swoich sióstr. Jest zdecydowaną postacią i chce je znaleźć za wszelką cenę. Mimo wszystko wplecione są też wątki emocjonalne, mimo, że nie są one wprost ukazane, to bardzo łatwo przy czytaniu je odczuć. Na pewno najbardziej odczuwalne są emocje utraty, zagubienia i samotności, ponieważ przez kilka tysięcy lat bohaterka ciągle szuka swoich sióstr bez skutku.

Nigdy nie czytałam również książki, która miała wątek w galaktyce i te wszystkie nazwy trochę mnie przytłoczyły, ale przynajmniej mogłam poznać je, i na pewno zrobiły klimat.

Książkę czytałam na jednym wdechu, ponieważ przez to, że to wszystko tak świetnie się ze sobą łączyło, chciałam jak najszybciej dowiedzieć się jak skończy się ta historia.

Polecam książkę, szczególnie, jak na moment chcecie oderwać się od rzeczywistości....