Opinia na temat książki Oszustka

Po licznych pozytywnych opiniach o tym debiucie nabrałam ochoty na jego przeczytanie. Może miałam zbyt wysokie oczekiwania, ale na mnie powieść nie zrobiła wrażenia.

Początek zapowiadał czytelniczą ucztę. Autorka przygotowała intrygujący plot twist, który częściowo ujawnił tajemnicę głównej bohaterki. Żeby tylko pisarka potrafiła utrzymać formę i budować na solidnym fundamencie dalsze wydarzenia byłabym w stanie puścić mimochodem infantylne, niefrasobliwe i naiwne zachowanie głównej bohaterki. Jej wiara w nieudolność organów ścigania jest niezwykła. Autorka, wypowiedziami i dywagacjami postaci, starała się wmówić czytelnikowi, że taka sytuacja mogłaby się zdarzyć. Miałam też wrażenie, że dzieci wprowadzone do fabuły przeszkadzały zarówno ich matce, jak i autorce. Kilkukrotnie największym problemem stawało się komu je podrzucić pod opiekę.

Wracając do wątku kryminalnego... Po udanym początku fabuła zaczęła zmierzać w kuriozalną stronę. Zagadka zaginionego przedmiotu, wokół którego kręciła się akcja, została wyjaśniona w połowie książki. Tu też odniosłam wrażenie, że autorce zabrakło inwencji i zrobiła to w najprostszy możliwy sposób — wpuściła na scenę bohaterkę, która opowiedziała, o co tyle krzyku. Finał dość ciekawy, ale niewiarygodny, zarówno pod kątem opisanych wydarzeń, jak i psychologicznym.
Na plus mogę zaliczyć niezłą stylistykę, którą została napisana powieść.