Pamięć, historia, zapomnienie

Książka niniejsza to summa hermeneutyczna Paula Ricoeura. Scalając w jednym dziele swoje dotychczasowe rozważania nad rozumieniem i egzystencją człowieka, Ricoeur analizuje wnikliwie kondycję poznania historycznego. Książka, będąca efektem wieloletnich badań, składa się z trzech części, wyraźnie wyodrębnionych ze względu na temat i metodę. Pierwszej, poświęconej pamięci i zjawiskom mnemonicznym, przyświeca hasło fenomenologii w husserlowskim sensie tego terminu. Druga - poświęcona historii - wchodzi w zakres epistemologii nauk historycznych. Trzecia ? zwieńczona refleksją na temat zapomnienia ? włącza się w nurt hermeneutyki historyczności kondycji istot ludzkich, którymi jesteśmy. W części pierwszej analizie poddany jest fenomen pamięci w całej swojej różnorodności, od wspomnienia przez przypomnienie i pamięć samego siebie. W drugiej autor bada status świadectwa oraz archiwów, dialektykę wyjaśniania i rozumienia oraz retorykę historiografii. W trzeciej zajmuje się egzystencjalnymi ? a więc czasowymi warunkami poznania historycznego oraz zapomnieniem, zawieszonym między zatarciem śladów przeszłości a koniecznością ich utrwalania. Dzieło to jest adresowane do wielu czytelników. Filozofowie rozpoznają w nim zwieńczenie hermeneutyki filozoficznej na miarę Prawdy i metody Hansa-Georga Gadamera. Historycy ? teoretyczną refleksję nad historiografią. Przedstawiciele nauk społecznych ? użyteczne narzędzia do analizy pamięci zbiorowej. Badacze literatury zaś w prezentowanej tu książce znajdą dobrze im znane tematy ? jak narracja, pamięć, egzystencja ? w nowej, filozoficznie podbudowanej perpektywie.