/01c26497e8a3c0e72067194cc378083c/n/pamietnik)
Zapiski 18-letniego chłopaka rozpoczynają się w grudniu 1939 roku, kończą w lipcu 1943 r., tuż przed wybuchem powstania w białostockim getcie. To zapis dorastania, opis okupacji sowieckiej, następnie niemieckiej. Z pamiętnika można dowiedzieć się, jak wyglądało miasto, co robili mieszkańcy próbujący żyć normalnie mimo wojny oraz jak działała gettowa policja. Dawid w niej pracował. Zapisy nagle urywają się, nie wiadomo, co stało się z autorem. Prawdopodobnie zginął, historycy spróbują zbadać jego losy.
16 sierpnia 1943 roku wybuchło w getcie powstanie. Zostało zorganizowane, a następnie dowodzone przez Antyfaszystowską Organizację Bojową. Doszło do niego na wieść o niemieckich przygotowaniach do ostatecznej likwidacji getta, związanych z uruchomieniem komór gazowych w obozie Auschwitz. Było z góry skazane na niepowodzenie. Źle uzbrojeni, nieliczni powstańcy stanęli naprzeciw wielokrotnie liczniejszych oddziałów regularnego wojska. Plan zakładał przedarcie się do Puszczy Knyszyńskiej. Opór został złamany po kilku dniach. Mieszkańców getta wywieziono do obozów w Treblince, Majdanku, Auschwitz, Terezinie. Z ponad 60 tys. Żydów mieszkających przed wojną w Białymstoku i okolicach przeżyło zaledwie kilkuset.
16 sierpnia 1943 roku wybuchło w getcie powstanie. Zostało zorganizowane, a następnie dowodzone przez Antyfaszystowską Organizację Bojową. Doszło do niego na wieść o niemieckich przygotowaniach do ostatecznej likwidacji getta, związanych z uruchomieniem komór gazowych w obozie Auschwitz. Było z góry skazane na niepowodzenie. Źle uzbrojeni, nieliczni powstańcy stanęli naprzeciw wielokrotnie liczniejszych oddziałów regularnego wojska. Plan zakładał przedarcie się do Puszczy Knyszyńskiej. Opór został złamany po kilku dniach. Mieszkańców getta wywieziono do obozów w Treblince, Majdanku, Auschwitz, Terezinie. Z ponad 60 tys. Żydów mieszkających przed wojną w Białymstoku i okolicach przeżyło zaledwie kilkuset.
