Paolo Volponi urodził się w 1924 roku w Urbino, gdzie ukończył studia prawnicze. Aktualnie pracuje w dziale socjalnym w zakładach mechaniki precyzyjnej Olivetti. Współpracuje z wieloma czasopismami społeczno-kulturalnymi.
Zadebiutował w r. 1955 tomem poezji: Uantica moneta. Pozycję zdobył dzięki swoim książkom: wydanemu w 1962 roku Pamiętnikowi Albina oraz w 1965 r. La macchina mondiale — nagrodzonej literacką nagrodą „Strega”.
Volponi reprezentuje we współczesnej literaturze włoskiej ten nurt zainteresowań, w którym znalazło odbicie zagadnienie tzw. cudu gospodarczego Włoch i jego konsekwencji społecznych.
Pamiętnik Albina dotyka tak żywego dla naszej współczesności problemu, jak alienacja człowieka w środowisku przemysłowym. W powieści jest on interesująco powiązany z indywidualnym losem narratora: z jego ciężką chorobą, z dręczącymi go obsesjami i manią prześladowczą.
Formalnie książka jest pamiętnikiem robotnika-intelektualisty i trafnie oddaje poziom wyrobienia literackiego jego fikcyjnego autora.
Zadebiutował w r. 1955 tomem poezji: Uantica moneta. Pozycję zdobył dzięki swoim książkom: wydanemu w 1962 roku Pamiętnikowi Albina oraz w 1965 r. La macchina mondiale — nagrodzonej literacką nagrodą „Strega”.
Volponi reprezentuje we współczesnej literaturze włoskiej ten nurt zainteresowań, w którym znalazło odbicie zagadnienie tzw. cudu gospodarczego Włoch i jego konsekwencji społecznych.
Pamiętnik Albina dotyka tak żywego dla naszej współczesności problemu, jak alienacja człowieka w środowisku przemysłowym. W powieści jest on interesująco powiązany z indywidualnym losem narratora: z jego ciężką chorobą, z dręczącymi go obsesjami i manią prześladowczą.
Formalnie książka jest pamiętnikiem robotnika-intelektualisty i trafnie oddaje poziom wyrobienia literackiego jego fikcyjnego autora.