Paradoks

Jedna zmiana pociąga za sobą konieczność podjęcia wielu innych. Niefortunna podróż pociągiem, która przenosi bohaterkę wstecz o 100 lat.
Rok 1893.
To świat w którym - Jeżeli mężczyzna nie potrafi zapewnić rodzinie opieki, jeśli nie zdoła obronić ziemi, którą wydarł dzikiej przyrodzie, to nie zasługuje na miano mężczyzny.
Zdecydowanie na miano takiego mężczyzny zasługuje Will, młody, przystojny, honorowy, troskliwy opiekun swoich siostrzeńców i siostrzenicy, który ma dostać pomoc do prowadzenia domu i opieki nad dzieckiem w osobie gospodyni. Gospodyni nie pojawia się, zamiast tego w ich życie wkracza Emily, starsza o 100-letnie doświadczenia, znajomość historii i świata w którym kobiety mają równe prawa i korzystają z nich tak samo często jak mężczyźni.
To ładna historia o dwójce ludzi, którzy powinni być ze sobą, ale dzieli ich zbyt wiele, aby to mogło stać się prawdziwe. Emily nie potrafi dostosować się do życia, potrzebuje tej wolności, samostanowienia jaką dysponują kobiety obecnie. Nawet miłość do Willa nie potrafi jej zatrzymać w miejscu. Całą sobą walczy o wydostanie się z tamtych czasów, a jeśli nawet nie czasów to tego miejsca – bo gdzie indziej będzie lepiej, nie tak surowo, nie tak pierwotnie, nie tak krępująco.
Zdecydowanie na plus zapisałabym rodzące w się w Emily uczucie, jej dojrzewanie do niego. I co ważne, choć smutne, dorośnięcie do decyzji o opuszczeniu małego miasteczka i wyruszenie w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, choćby tej mło...