Opinia na temat książki Paradoks czasu. Psychologia postrzegania czasu

Słowo arcydzieło nie pasuje mi do książki popularnonaukowej, w innym przypadku dałabym 10 gwiazdek.
Autorzy piszą o czymś, co dotyczy każdego, wpływa na większość podejmowanych decyzji, odciska się na relacjach z ludźmi i karierze - o sposobach postrzegania i interpretowania czasu. To, jak patrzymy na dany nam czas, tworzy niewidzialny (stąd jeden z paradoksów czasu) szkielet życia i często szkielet ten jest tak powykrzywiany, że trudno stać prosto lub chodzić. Jeśli zanurzamy się zbyt często i zbyt mocno w teraźniejszości, umykają nam dalsze konsekwencje dzisiejszych wyborów. Jeśli zbyt często patrzymy wstecz, wyławiając z pamięci minione krzywdy, trudno jest cieszyć się tym co teraz i planować na przyszłość (przecież biednemu wiatr zawsze w oczy). Z kolei skupiając się wyłącznie na osiąganiu kolejnych celów, odbieramy sobie radość i przyjemność.
Mogłabym pisać o "Paradoksie czasu" jeszcze długo - autorzy dotykają wielu problemów: punktualności i jej braku, nałogów, odchudzania się, emerytury, biedy, terroryzmu i wojny z nim, wreszcie polityki (rewelacyjny kawałek), bo wszystko to zanurzone jest w czasie.
Polecam gorąco.