Paryż na widelcu

 Cóż... mało romantyczna ze mnie kobieta, nigdy nie marzyłam o wyjeździe do Paryża, jakoś nic mi się na korzyść tego miasta nie kojarzy z romantyzmem i na potwierdzenie mam książkę Clarka. Książkę o tym, jak to Paryżanie sikają gdzie im się upatrzy, spokojnie można rzec, że ulice to dla nich latryny. Do tego są snobistyczni i odżegnują się od reszty Francuzów, bo przecież oni są zupełnie poza tym, są aż tak wyjątkowi. W dodatku Paryż jest miastem, które niemalże cały  czas jest w przebudowie. A dodam, iż praktycznie nie ucierpiało podczas wojen. Co tam podziw dla historii, lepsze nowemu się przyglądać. A do tego ta... pachnąca Sekwana. Wiem, wiem, książka jest utrzymana w żartobliwym tonie, ale mimo to.
  Pewnie jedyne, co się może kojarzyć z romantyzmem, to uwodzicielski temperament Francuzów i kuchnia obfitująca w afrodyzjaki, ale przecież te występują wszędzie, tak samo jak ujmujący czarusie.
 W tym wypadku bardziej zadowoliłby mnie opis skonfrontowany na linii  Paryż - Francja, a tak mamy tylko wycinek, w którym Autor zapewnia, że poza stolicą jest inaczej. 

Jeśli ktoś szuka dobrego, niekonwencjonalnego przewodnika po stolicy Francji, to polecam mu właśnie ten. W charakterystyczny, trochę żartobliwy sposób Stephen Clark opisuje w nim wiele aspektów życia mieszkańców Paryża, na które pozornie nie zwraca się uwagi. Wspaniała wędrówka po Mieście Świateł.

Lektura rewelacyjna, nawet kiedy wcale nie wybieramy się do tej europejskiej stolicy.