Pierwsze światło. Jak Wszechświat wyszedł z mroku

Gdy byłam dzieckiem przerażał ale i ciekawił mnie bezmiar Wszechświata, obawiałam się cywilizacji z innego wymiaru, pytania o jej ewentualne istnienie zajmowały moje myśli. Nie ukrywam, że kosmos do dzisiaj jest dla mnie tajemnicą, interesują mnie początki naszego systemu słonecznego, przyglądam się niebu ale nie do końca orientuję się w tym co nad naszymi głowami się rozgrywa, wiem w zasadzie tylko, że gwiazdy już nieistniejące ciągle jeszcze możemy zobaczyć - a to przecież tylko ułamek tej fascynującej, zawieszonej nad naszymi głowami przestrzeni.

Tak mało wiemy o kosmosie, chociaż jesteśmy przecież jego częścią. Emma Chapman w swojej książce "Początki światła" stara się odpowiedzieć na pytania nurtujące ludzkość od początku istnienia, czym są gwiazdy, z czego składa się Wszechświat, czym jest czarna materia - autorka przybliża pewne zjawiska i wyjaśnia to, co niezrozumiałe. Przez tekst czuć, że astrofizyka jest nie tylko jej zawodem ale również pasją, i pewnie dlatego opowiada o niej w przystępny i zajmujący sposób. Książka pełna jest ciekawostek oraz porównań do bliższej mam rzeczywistości dnia codziennego, co dodaje naukowemu wywodowi plastyczności. Chapman pisze z humorem o największych tajemnicach Wszechświata i jego wielkich niewiadomych. Mimo to "Początki światła" trzeba czytać ze skupieniem, ogrom wiedzy i terminów wymaga systematycznego łączenia poszczególnych elementów a te często są dla czytelnika zupełną nowością.

O gwiazdach pisano od zawsze. Sumerowie używali symbolu gwiazdy do oznaczenia króla lub boga na tabliczkach klinowych. Dla Dantego gwiazdy były tak bosko inspirujące, że wszystkie trzy części swojej niezrównanej „Komedii” zakończył słowem stelle, po włosku oznaczającym gwiazdy. Niezliczeni inni poeci, powieściopisarze, dramaturdzy i pamiętnikarze czerpali z nich inspiracje, tworzyli idee, lub po prostu wypowiadali do nich swoje życzenia. Jednak niewielu z tych skrybów mogło wyobrazić sobie gwiazdy, nad którymi Emma Chapman spędziła swoją karierę. I tę cząstkę gwiazd dziś przekazuje nam w swojej kosmicznej książce. Autorka oprowadza czytelnika po fascynujących informacjach, stworzyła fantastyczną książkę, która rzuca światło na pierwsze gwiazdy, znacznie większe niż nasze Słońce i milion razy jaśniejsze. Gwiazdy, które żyły szybko i umierały młodo w potężnych eksplozjach, które zasiały we Wszechświecie ciężkie pierwiastki, z których jesteśmy zbudowani. W tej książce jest wiele oszałamiających momentów, wiele, zaczynając od tego, jak atomy zachowywały się natychmiast po Wielkim Wybuchu, po różnicę między astronomią optyczną a radioastronomią, wytłumaczonych jest za pomocą przykładów z dnia codziennego. Ale ta książka, to nie tylko to co było, ona także wykonuje dobrą robotę, przygotowując nas na to, co możemy odkryć i dając nam kontekst do tego, jak daleko już zaszliśmy. Musimy także pogodzić się z nieco paradoksalną koncepcją, że im lepsze są nasze teleskopy kosmiczne, ty...

Czy można przez 300 stron pisać ciekawie o gwiazdach? Jeśli ktoś jest tym zafascynowany, to pewnie, że tak, może o tym mówić godzinami. Autorka potrafi czytelnika tą swoją fascynacją porwać i to się ceni. Polecam lekturę dla ciekawych świata i kosmosu.

Emma Chapman – „Pierwsze światło. Jak wszechświat wyszedł z mroku”

Słyszeliście może o Wielkim Wybuchu? A może chcecie dowiedzieć się jak działa grawitacja? Czym jest tak zwana śmierć gwiazdy i jak można ją przewidzieć? Czym różni się gwiazda młoda od starej? Co to jest czarna materia? Aż wreszcie czy chcesz się dowiedzieć skąd tak naprawdę wziął się Wszechświat? ”Jak Wszechświat wyszedł z mroku” Jeżeli tak to na te oraz inne pytania to znajdziesz odpowiedź w powyższej lekturze.

Autorka „czyste fakty” przeplata z anegdotami swojego życia, przez co książka staje się jeszcze przyjemniejsza w odbiorze.

Jeżeli szukasz lektury, która napisana jest w sposób przejrzysty i zrozumiały to „Pierwsze światło” jest idealną propozycją dla Ciebie. Jeżeli jednak dopiero zaczynasz swoją przygodę z fizyką, astrofizyką i astronomią to niestety lektura ta może się niestety okazać zbyt trudna... Jak przystoi na literaturę faktu nie znajdziecie tu zbędnych opisów, bezpodstawnych dywagacji. Wszystko jest poparte faktami, schematami, rysunkami. Miłym zaskoczeniem okazały się być kolorowe zdjęcia galaktyk i innych ciał niebieskich.

Podsumowując jeżeli interesujesz się kosmosem, szeroko pojętą astrofizyką oraz chcesz dowiedzieć się co skrywa Wszechświat to powyższa powieść jest idealnie skrojona dla Ciebie.

Przychodzę do Was z książką o astronomii, o kosmosie, o badaniach nad wszechświatem.
Książka została napisana przez prawdziwą znawczynię tematu. Jest ona pracownikiem naukowym Towarzystwa Królewskiego i członkiem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
Otrzymała najbardziej prestiżowe stypendium naukowe w Wielkiej Brytanii.
Autorka bardzo dokładnie i wnikliwie opowiada o gwiazdach, o gwiezdnej archeologii, gwiazdozbiorach, galaktyce.
Od razu Was uprzedzę, że nie jest to lektura na raz. Aby laik w tym temacie mógł przyswoić ten ogrom wiedzy potrzeba czasu. Na szczęście jest podzielona na tematyczne rozdziały i to ułatwiało mi czytanie.
Napewno książka będzie wspaniałą lektura dla osób lubujących się w tym temacie i pragnących go jeszcze bardziej zgłębić.
Książka posiada kilka ilustracji, które są miłym dodatkiem. Jednak czuje pewien niedosyt. Myślałam, że będzie ich dużo więcej biorąc pod uwagę temat książki.
Język jest dosyć łatwy w odbiorze co jest tylko na plus.

Odkąd pamiętam czuję przerażenie zawsze, kiedy tylko spróbuję sobie wyobrazić Wszechświat. Nieskończoność. Bezmiar. Jak to możliwe, że coś takiego istnieje, przecież gdzie się musi kończyć? Jak to wszystko powstało? Skąd?

Dla mnie to niepojęte i domyślam się, że dla wielu innych także. Tutaj pojawia się Emma Chapman, która próbuje wyjaśnić „jak Wszechświat wyszedł z mroku”.

W „Pierwszym świetle” widać pasję, zaangażowanie i chęć wytłumaczenia laikom, jak to się stało, że w ogóle mają możliwość być tu i teraz. Książka zawiera wiele ciekawych rozważań. Mnie osobiście jednak nie porwała. Podczas czytania tego typu literatury albo mam ochotę wszystkim napotkanym osobom o niej opowiadać (i robię to), albo czytam dla siebie i nie dzielę się z nikim nabytą wiedzą, bo nie czuję takiej potrzeby. Niestety tak było tym razem. Czasem byłam bardziej zaciekawiona, czasem mniej, ostatecznie mam wrażenie, że niewiele się zmieniło w moim postrzeganiu Wszechświata. Nadal mam te same pytania bez odpowiedzi. A może to tematyka kosmosu i moje upodobania nie idą ze sobą w parze. Polecam zapoznać się z „Pierwszym światłem”- wiedzy nigdy dość, a być może kogoś innego pochłonie bardziej niż mnie.

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza 🖤

"𝘓𝘶𝘥𝘻𝘪𝘦 𝘨𝘦𝘯𝘪𝘢𝘭𝘯𝘪 𝘴ą 𝘫𝘢𝘬 𝘮𝘦𝘵𝘦𝘰𝘳𝘺. 𝘐𝘤𝘩 𝘱𝘳𝘻𝘦𝘻𝘯𝘢𝘤𝘻𝘦𝘯𝘪𝘦𝘮 𝘫𝘦𝘴𝘵 𝘣𝘺, 𝘴𝘱𝘢𝘭𝘢𝘫ą𝘤 𝘴𝘪ę, 𝘥𝘰𝘥𝘢𝘸𝘢𝘭𝘪 𝘣𝘭𝘢𝘴𝘬𝘶 𝘦𝘱𝘰𝘤𝘦, 𝘸 𝘬𝘵ó𝘳𝘦𝘫 ż𝘺𝘫ą". 𝘕𝘢𝘱𝘰𝘭𝘦𝘰𝘯 𝘉𝘰𝘯𝘢𝘱𝘢𝘳𝘵𝘦

Dziękuję za egzemplarz do recenzji @wydawnictwomuza

"Jak Wszechświat wyszedł z mroku. Pierwsze światło". Jest to książka idealna dla miłośników kosmosu, planet i wszystkiego co z nim związane.
Astrofizyk Emma Chapman w sposób przejrzysty oraz zilustrowany przedstawiła nam Wszechświat od nieznanej nam strony.

Czytając tę książkę uświadomiłam sobie, że wiedza jaką posiadałam o Wszechświecie była znikoma. Ilość ciekawych informacji zawartej w tej książce jest niewyobrażalna.
Autorka nie posługuje się terminami astrofizycznymi, dzięki czemu przekazywana treść nie wydaje się być trudna w zrozumieniu. Plusem tej książki są zamieszczone ilustracje, wykresy, zjawiska, które pokazują nam, coś czego nie zobaczymy gołym okiem.

Jak Wszechświat wyszedł z mroku?
Czym jest Wielki Wybuch?
Ile gwiazd skrywa w sobie kosmos?
Jeśli jesteście ciekawi odpowiedzi na te pytania sięgnijcie po książkę, która jest kopalnią wiedzy.