Pigmej

PIGMEJ to wycieczka po Ameryce ukazana tak samo prześmiewczo jak i komunistyczne popędy głównego bohatera. Ukazuje on statystyczną amerykańską rodzinę z córeczką cheerleaderką oraz z ciapowatym synem, robiącą zakupy w Walmarcie oraz wspólnie wpatrzoną w ekran telewizora, komentującą i ubolewającą nad złem świata niczym miliony innych konsumentów. Do pakietu dołączone jest zagraniczne dziecko, o którym marzy każde nowoczesne małżeństwo wzorujące się na gwiazdach filmowych. Nie wiedzą jednak, że dzieciak, jak sam na siebie mówi, Tajny Ja, lub jak mówią na niego rówieśnicy, Pigmej, to w rzeczywistości maszyna do zabijania oraz szpieg wysłany aby indoktrynować amerykańskie społeczeństwo. Psychika bohatera jednak nie pozwala mu dłużej być robotem i staje sie dla nas bardziej ludzki. Spotkałem się kiedyś z informacją, że jest to książka dla młodzieży. Trudno jednak szukać w niej czegoś co chcielibyście zaprezentować własnym dzieciom. A scena gwałtu w hipermarketowej ubikacji wprowadza czytelników bardziej w błogi stan zwracania pożywienia aniżeli rzygania tęczą słodyczy. Autor sprawia wrażenie jak gdyby śmiał się ze wszystkich rzeczy, które go otaczają, a czytelnik (poniekąd) robi to razem z nim. Podczas lektury zastanawia się wielokrotnie, czy działa w ten sam sposób jak jego bohaterowie, i czy robi rzeczy, które za wszelką cenę chce zniszczyć Tajny Ja. W pewnym sensie sam zaczyna sobie uświadamiać, że przecież jest takim samym konsumpcjonistom nastawionym tylko na zakupy, a pierw...

Warto czytać Palaniuka! Nikt tak jak on pod przykrywką absurdalnych historii nie przemyca tak głębokich i prawdziwych treści. Bez litości rozprawia się z wszechogarniającym i dotyczącym każdego nas, w mniejszym lub większym stopniu, konsumpcjonizmem. No i przede wszystkim bierze na celownik mit Ameryki jako ziemi obiecanej. Trzeba być jednak, jak zawsze w przypadku Palahniuka, przygotowanym na dużą dawkę scen i wizji dla wielu czytelników nieznośnych: obscenicznych i wulgarnych. Mnie nie rażą bo są środkiem do celu, a nie epatowaniem obsceną dla samej obsceny.

Palahniuk o indoktrynacji w krajach o totalitarnym reżimie, nie oszczędzając jednak w krytyce również własnej ojczyzny - Stanów Zjednoczonych. Rozpoczynających swą przygodę z autorem należy uprzedzić, że lubi on szokować i przekraczać granice dobrego smaku... a w jego książkach dzieją się czasem naprawdę dziwne rzeczy;)