Opinia na temat książki Piorun

Postanowiłam jakąś część ciepłych dni przeznaczyć na erotyki. Jestem kojarzona jedynie z kryminałów i thrillerów, bo jak wiecie na temat literatury erotycznej mam bardzo złe zdanie. I kiedy już myślę, że trafiłam na książkę która nieco zmieni mój tok myślenia to...wszystko trafia szlak.
Zawsze staram się podejść nawet do złej historii łagodnie choćby z szacunku dla autora, ale muszę bo inaczej się uduszę, napisać, że dawno żadna książka nie sięgnęła moim zdaniem tak głębokiego dna. Już pomijając schematyczną fabułę, sztuczne postaci (wielkiego Alvaro i głupiutką naiwną dziewuszkę) i prostą okładkę, nie potrafię zrozumieć wulgaryzmu zafundowanego w środku. Nie mam tu na myśli tylko przekleństw. Chodzi mi raczej o zachowanie i pewnie klimat. Dlaczego osobom piszącym erotyki zależy na tym by zbliżenia przedstawiać w tak ostry sposób? Nie można od czasu do czasu przejść do jakiś delikatnych tonów? Widać nie skoro już na starcie trzeba podkreślić, że kobieta zwraca uwagę na faceta tylko i wyłącznie ze względu na jego przyrodzenie. Faceta jakoś zawsze w tego typu historiach przedstawia się w miarę ok, a dziewczyna wychodzi na jakąś niezaspokojoną nimfomankę. Wybaczcie, że nie przytaczam fabuły, ale uwierzcie mi nie ma czego. Nie zrezygnuję z poszukiwań i będę nadal czytać erotyki by trafić na ten właściwy. Ode mnie 1/10 tylko dla kaloryfera faceta z okładki.