Podwójne życie Pat

"Podwójne życie Pat" Jo Walton zalicza się do literatury pięknej, a ja mam o niej takie pojęcie jak o łyżwiarstwie figurowym - wiem, że coś takiego istnieje. Piszę o tym po to, byście mieli świadomość, że moja recenzja może być myląca. Dopiero gdy do mnie dotarła, przeczytałam opis, ale nie przygotował mnie on wcale na treść tej powieści.

Pierwszy rozdział osadzony jest w 2015 roku, z niego dowiadujemy się, że główna bohaterka urodziła się w 1926 roku i przebywa obecnie w domu opieki, gdzie codziennie oceniają poziom jej zdezorientowania. Warto zwrócić uwagę na to, że w tym momencie autorka pisze o niej jako o Pat, ale dlaczego to ważne okaże się dopiero po zakończeniu. A może tylko mi się tak wydaje.

Następnie cofamy się do dzieciństwa kobiety, do czasów, gdy jest nazywana Patsy. Dziewczynka uwielbia swojego ojca i brata, ale ma trudne relacje z matką. Wojna wiele jej zabiera, ale też otwiera możliwość studiowania - wtedy mówią już na nią Patty. Pod koniec nauki poznaje Marka, zaręczają się niemal od razu, ale ponieważ mężczyzna jest młodszy i musi jeszcze zostać na uczelni, postanawiają poczekać ze ślubem aż on zdobędzie dyplom i będzie w stanie ich utrzymać. Patty wyjeżdża, by uczyć dziewczęta w Kornwalii. W tym czasie kontaktują się głównie listownie i planują wspólną przyszłość, mimo że Patty nie przypadła do gustu rodzicom Marka.

Aż w końcu mężczyzna kończy studia, jednak nie z takim wynikiem, jakiego był pewien. Kobieta mimo to nie chce ...

Nie jest to historia, którą przeczytamy na codzień. Ja osobiście musiałam robić przerwy w czytaniu żeby przetrawić historie z życia Pat i Trish. Pomimo, że to dwie te same osoby to całkowicie się różniły.

Lubię książki, które opisują historie typowo życiowe bo możemy na chwilę przystanąć i pomyśleć jak my byśmy postąpili w takiej sytuacji. Jaką my byśmy podjęli decyzję gdyby spotkały nas takie okoliczności.

Ta opowieść uświadamia nas jak podjęte decyzje wpływają na nasze teraźniejsze życie i naszą przyszłość. Innymi słowy ‘’Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz’’.

Z jeden strony bardzo ciężko jest opisać emocje podczas czytania tej książki bo jednak to nie jest historia, która trzyma cały czas w napięciu i nie siedzimy jak na szpilkach czytając kolejne strony książki. Jednak do takich pozycji trzeba podejść na spokojnie i ze świeżą głową. Trzeba się skupić żeby się nie pogubić.

Ta książka jest o wszystkim i o niczym. Czyli o tym co zawiera całe życie – czasami coś się dzieje, a czasami nie dzieje się nic. Ja będę wspominać dobrze tę książkę. Coraz bardziej zastanawiam się czy nie chciałabym aby dumnie prezentowała się na moim regale. 😂🙊

Polecam Wam tę książkę, naprawdę. Może nie być to Wasz gatunek ale czasami nie to jest najważniejsze, a co kryje się w środku. Nie raz książka mnie zaskoczyła i poskładała w każdy możliwy sposób.

Tę mogę zaliczyć jak...

Powieść daje do myślenia, pokazuje jaki wpływ mają nasze decyzje na nas samych i najbliższe nam osoby. Nie jest to może kryminał, który ciągle trzyma w napięciu, ale i tak łatwo zapadnie w pamięć dzięki swojej nietypowej fabule. Polecam osobom lubiącym powieści historyczne, jak i tym szukających wzruszeń i przedstawień silnych bohaterek.