Opinia na temat książki Podzieleni

Jest to wznowienie. Ja nie znałam tej książki prędzej i bardzo się z tego cieszę. Bo te x lat temu nie udźwignęłabym jej, nie trafiła by do mnie tak bardzo.

Chociaż skończyłam ją czytać już chwilę temu to nadal o niej myślę, analizuję i przeżywam 61 rozdział. To właśnie ten rozdział wyrwał mi serce i rzucił o bruk.

Autor wykreował świat, w którym prawo pozornie zapewnia zdrowie i pełne wykorzystanie wadzącej jednostki.

Nie spodziewałam się, że historia o 3 różnych nastolatków tak mną wstrząśnie, wciągnie i zapadnie w pamięć.

Książka pokazuje ile warte jest życie, gdy na narządach można się wzbogacić i naprawić cudze ciało. Jak cienka jest granica między wiarą a ślepym fanatyzmem. Jak wyrzuty sumienia wpływają na podejmowane decyzje.

Pierwsze rozdziały opowiadające 3 różne historie łącza się i nadają tempa książce. Chociaż podczas czytania czuć ten vibe opowieści z pierwszych lat 2000 roku to księża nie traci na tym.

Obawa i strach towarzyszą czytelnikowi na każdej stronie. Kibicowałam bohaterom, bałam się o nich. Dawno się z nikim tak nie zżyłam. Wciąż nie wiem jak trafnie ubrać w słowa swoje emocje i odczucia.