Poezji nie pisze się bezkarnie. Z teorii i historii tropu poetyckiego

"Rozprawa Agaty Stankowskiej stanowi oryginalną propozycję czytania poezji z wykorzystaniem aktualnego stanu wiedzy filozoficznej i literaturoznawczej, jak również kontekstu sztuki współczesnej. Nade wszystko jest twórczą koncepcją teoretyczną pogranicza literaturoznawstwa, filozofii i filozoficznej estetyki ogólnej. Autorka diagnozuje XX -wieczną poezję i refleksję literaturoznawczą, wchodząc z nimi w dialog, który nazywa filozofowaniem o literaturze. Niezrealizowany pomysł Wiktora Szkłowskiego, dotyczący napisania historii literatury jako historii tropów i figur retorycznych, wyznacza kierunek tego ""filozofowania"", ale wcale nie formalistyczny, lecz metalingwistyczny i transwersalny. (...) Z recenzji prof. dr hab. Bożeny Tokarz Drugi wątek stanowią interpretacje wybranych zjawisk artystycznych: w poezji Leopolda Staffa, Tadeusza Różewicza, Zbigniewa Herberta, Izabeli Filipiak, a także w teorii teatru Tadeusza Kantora symbol, ironia i metonimia ukazane zostają jako kluczowe kategorie świadomości i praktyki poetyckiej."