Opinia na temat książki Pokój

Człowiekowi do życia potrzebna jest miłość i druga Osoba. Dzięki temu nawet w najgorszych warunkach może się rozwijać, może żyć. Piękna i mądra książka. Jest to relacja pięcioletniego Jacka, który razem z matką jest uwięziony w pokoju. Tutaj się on urodził i razem z mamą uczy się i bawi. Posiada trochę zabawek, książeczek, telewizor. Chociaż świata za ekranu jest dla niego niewyobrażalny. Noce musi spędzać w szafie, gdyż zjawia się niechciany gość. Widzimy świat, jaki jest, tu i teraz, bez żadnych odniesień i porównań, bez bagażu doświadczeń. Ten świat który tworzy mu Matka każdego dnia, ograniczony do małego pokoju jest dla Niego przewidywalny i bezpieczny. Matka, która wie, co utraciła i zna wszystkie niebezpieczeństwa tego pokoju, dla miłości i dla Niego pragnie wydostać ich na wolność. Dzięki swojej determinacji, ale głównie determinacji Chłopca udaje się uciec z tego świata. Następuje zderzenie ze światem zewnętrznym, światem, jaki my znamy. Zderzenie Chłopca, dla którego ten świat był do tej chwili telewizyjną bajką i zderzenie Matki, która musi się w tym świecie na nowo odnaleźć. Następuje swoisty konflikt interesów. Świat jest nieprzewidywalny dla Chłopca, a wiec i niebezpieczny, obcy. Jest też nieprzewidywalny dla Matki. Kiedyś stanowili złączoną parę, teraz w świecie, wśród innych ludzi muszą na nowo się odnaleźć i stworzyć na nowo wspólne życie. Jest to ciężki proces dla obojga. Także bardzo trudne doświadczenie dla otoczenia. Te doświadczenia niezwykłe, trudne, bolesne widzimy oczami Dziecka, co nadaje książce szczególny charakter. Porywająca i zadziwiająca opowieść o sile miłości matczynej i więzi łączących dziecko i matką pozwalającej przetrwać wszystko, co ich spotyka. Jest to jedna z najlepszych książek, jaką czytałam w tym roku.