Opinia na temat książki Pokój

Matka i dziecko zamknięci w Pokoju , chłopczyk ma 5 lat i w tym pokoju się urodził , ma na imię Jack.Mama jest po prostu Mamą , do końca książki nie wiadomo jak ma na imię . Ma długie do ramion ciemne włosy , zepsute bolące zęby i nadgarstek wykręcony przez '' Starego Nicka '' jak swojego oprawcę nazywają mama z synem . Chłopiec też ma długie włosy różnie wiązane i splatane przez matkę i wygląda na to że nie obcinane od urodzenia . Smaczku tej smutnej książce dodaje fakt iż jej narracja jest prowadzona przez Jacka . W trakcie czytania powoli ze słów chłopca dowiadujemy się skąd jego matka się tam wzięła i dlaczego nie mogą opuścić Pokoju . Bardzo dobrze skonstruowana postać chłopca ,jego dziecięce obserwacje i słownictwo rewelacyjnie oddane . Na przykład '' Stary Nick '' (swoją drogą ,również do końca ten ktoś nie ma żadnych danych personalnych) przychodzi tylko w nocy i słychać jak skrzypi mamy łóżko , a chłopczyk siedzi zamknięty w szafie i liczy ilość '' trzeszczów '' łóżka , potem Stary Nick wychodzi i '' znika '' śmieci . W końcu wspólnym przemyślnie przeprowadzonym fortelem udaje im się uciec , ale tak właściwie po ucieczce ich kłopoty wcale się nie skończyły . Załamanie nerwowe matki , nie akceptacja Jacka przez dziadka , no i kłopoty psychologiczne samego dziecka które nie potrafi bawić się z innymi dziećmi , nie chce i nie umie chodzić w butach , a w '' Na zewnątrz '' trzeba przecież w nich chodzić . W chwilach stresowych wykazuje przymus liczenia czegokolwiek , najlepiej zębów , bo te ma zawsze '' pod ręką ''. Jack nie lubi też być dotykany przez nikogo prócz matki . Nie dawało mi spokoju , dlaczego matka jest tutaj nienazwana , ani razu nie pada jej imię chociażby , nie mówiąc o jakimś nazwisku i wydaje mi się że chyba autorce chodziło o to że tak na prawdę każdą dziewczynę , kobietę mogło to spotkać , każda mogła wpaść w łapska psychopaty i dlatego żadne nazwiska nie były ważne. Książka '' mocna '' i myślę że mi długo zostanie w pamięci .