Opinia na temat książki Pora westchnień, pora burz

Znakomita powieść obyczajowa mocno osadzona w historycznych realiach.
Lilkę, jej rodzinę, przyjaciół i znajomych poznajemy w 1938 roku we Lwowie. Życie płynie swoim nurtem, jedyne problemy rodziny to przegrane pieniądze w kasynie, które lubi odwiedzać Gustaw - ojciec Lilki. Młodzież myśli o zbliżającej się maturze, o pierwszych uczuciach. Do klasy Lilki uczęszczają dzieci różnych narodowości. Lwów jest tyglem różnych narodowości, co wydaje się nikomu nie przeszkadzać. Słychać niepokojące pogłoski z zachodu, ale nikt ich nie traktuje poważnie.
Rok 1939 - "pora burz" - wybucha wojna, miasto wrze, wczorajsi sąsiedzi stają się wrogami, nagle okazuje się, że Polaków i Ukraińców dzieli odwieczna nienawiść, a Żydów trzeba prześladować. Do miasta wkraczają Rosjanie, grabią, niszczą, wyrzucają z mieszkań. Gustaw zostaje aresztowany i wywieziony w nieznanym kierunku. Jak sobie poradzi jego żona, nagle pozostawiona bez środków do życia w mieście, które stało się złowrogie, gdzie nie wiadomo kto wróg, kto przyjaciel? Narodowość nie stanowi o człowieczeństwie, wśród wrogiej nacji można spotkać człowieka, który wyciągnie pomocną dłoń, okaże serce, mimo, że sam wiele ryzykuje.
Autorka przedstawia rozterki ludzi w tak trudnych czasach: przeżyć za wszelką cenę nie zważając na zasady, czy zachować twarz i honor, i próbować przetrwać mimo wszystko. Lilka i jej rówieśnicy musieli szybko dorosnąć, dokonać wyboru ścieżki jaką chcą podążać. Wojna zmieniła świat i ludzi.
Polecam lekturę, dobrze się czyta, wciąga od pierwszych stron.