Porwana

Z tą książką naprawdę można się utożsamić. Narrator opowiada nam zachowanie bohaterów w wersji naprzemiennej. Wiemy zatem co robią, co chcieliby robić i jak to wygląda od tej drugiej strony. Przedstawiona codzienność wręcz zwala z nóg. Według obojga małżeństwa, nastoletni staż kojarzy się tylko z rutyną. Trudno powiedzieć, czy któreś z nich się stara. Bardziej chcą zachować pozory, powtarzają codziennie te same schematy jednocześnie podkreślając jak jedno drugie zna, jak potrafią sobie dogodzić i jak mało im na tym wszystkim zależy. Ona z pewnością ma żal, że kilka razy nie udało jej się dotrzymać ciąży. On w tym temacie milczy, ale nawet nie musi nic mówić, my sami czujemy, że podświadomie ją za to obwinia. Dał za wygraną, gdyż było mu tak łatwiej. Teraz zbliżenie traktują jako sposób na wyładowanie napięcia, choć bardziej może po to, by czuć, że coś w tym związku robią. Moim zdaniem nie robią nic. Choć podkreślają swoją pracę i wysiłek w nią włożony, to nigdzie nie widać w tym jakiejkolwiek radości. Tylko nuda, wykonanie obowiązków, pretensje, bezcelowość i okropny żal. O wszystko do wszystkich. Pewnego dnia oboje postanawiają zmienić coś w swoim życiu. On znajduje sobie nową zabawkę, która zaspakaja jego fantazje. Rolą kochanki jest zrobić wszystko inaczej niż jego żona. Wie, że skoro i tak wszystko się psuje, więc z góry zakłada, że to ona jest temu winna. W końcu ile jeszcze może żyć z nudnym człowiekiem o zawodzie nauczycielka? Siebie ma za wielkiego informatyka, k...

„Porwana” to książka, która bez wątpienia potrafi wciągnąć od pierwszej strony i wzbudzić skrajne uczucia. Na początku zirytowała mnie podejściem głównego bohatera, Marka wobec swojej żony. Nie była jednak to irytacja typy: „nie, no nie da się tego czytać”. Wręcz przeciwnie. Postać Marka jak i jego żony bardzo mnie zainteresowała i chciałam dowiedzieć się, czy mężczyzna będzie takim specyficznym mężem do końca.

Marek to informatyk i typ macho, który uważa, że dobrze zarobi, więc należy mu się wszystko. Wywyższał się i żartował. Tylko, że jego żarty nikogo nie bawiły. Lubił dobrze zjeść, napić się i zaspokoić swoje seksualne potrzeby.

Helena, to żona Marka, która wydawałoby się, że jest spokojna i ma wszystko. Męża i pracę, którą lubi. Jest nauczycielką z powołania. Wychowywana była przez babcię.

Marek i Helena po latach wspólnego życia zauważają, że ich małżeństwo jakby zepsuło się. Marek zaczął szukać szczęścia u kochanki, a Helena stwierdziła, że ma dość robienia wszystkiego samej i odzywek swojego gburowatego męża, więc postanawia opuścić swojego „ukochanego” na jakiś czas. Mężczyzna początkowo był w szoku, ale nie na tyle by nie poradzić sobie z nową sytuacją. Jak dalej potoczyły się losy małżeństwa, które ewidentnie przechodziło kryzys? Czy Marek pozbył się żony na zawsze? A może Helena dotarła do swojego męża i zaczną od nowa? Przekonajcie się sami.

Książka wciąga od pierwszych stron. A...

„W małżeństwie nic nie jest do końca takie, jak się wydaje”.

Kiedy małżeństwo przeżywa kryzys, potrzebne są taktyki awaryjne, aby je uratować. To nie jest czas, aby odwracać wzrok, myśląc, że sprawy same się ułożą. Umiera wiele małżeństw, które można by uratować, gdyby tylko podjęto heroiczne działania. Kryzys małżeński zwykle pojawia się, gdy nietypowa ilość stresu lub nierozwiązany konflikt powoduje, że poziom niepokoju staje się zbyt intensywny, aby para mogła sobie z tym poradzić. W rezultacie złość, uraza, niezadowolenie, frustracja i beznadziejność przejmują kontrolę nad związkiem. Para zazwyczaj kontynuuje negatywne interakcje. Tak jest w przypadku biznesmena Marka, choć jego żona Helena stara się zawalczyć o ich związek. Marek nie widzi poprawy, więc funduje sobie skok w bok.

„Każdy z nas jest jakimś tam dziwakiem, tylko że każdy na swój sposób — rzucił na odchodnym”.

Może książka nie jest aż tak trzymająca w napięciu i co prawda w pewnym momencie można domyślić się wszystkiego, to uważam, że została dobrze napisana. Humor widoczny w rozmowach między gliniarzami wprowadza do fabuły taką lekkość i dobrą atmosferę, pomimo tragedii, która wynikła. Dwie ramy czasowe i punkt widzenia bohaterów wpływa na jakość tej powieści. Kłamstwa, relacje damsko-męskie, rutyna, zdrada, żądza zemsty. Jeśli jesteście ciekawi, czy małżeństwo Marka i Heleny przetrwało, to nie zwlekajcie zbyt długo i sięgnijcie po „Porwaną”.

Z pozoru zgodne małżeństwo, ale jak może skończyć się chęć zemsty na drugiej osobie?

Książka opowiada o małżeństwie Marka, który jest typowym macho i lubi dobrze zjeść, napić i zaspokoić swoje potrzeby seksualne. Najbardziej zależy mu na pieniądzach. Jedyne co przeszkadza mu w spełnianiu się jest jego żona, która po latach małżeństwa się "popsuła". Odskocznią staje się kochanka.

Helena to nauczycielka, która kocha swoją pracę, ale nie zarabia tyle co Marek.

Kryzys w małżeństwie i chciwość mogą prowadzić do tragedii. Jak skończy się historia tych dwóch? Los bywa przewrotny, a pieniądze stawiane są ponad ludzkie życie. Zbrodnia niejedno ma oblicze.

Całą książkę próbowałam rozgryźć zagadkę i było trudno. W końcu dotarłam do tego co się stało, ale muszę powiedzieć, że świetny kryminał.

Czasem bliscy nam ludzie stają się nam obcy, a z miłości szybko można wpaść w nienawiść. Tak właśnie bohaterowie książki doprowadzili do takiego momentu, z którego nie można było się już wycofać.

Ten thriller trzyma w napięciu, a ja nie mogąc się oderwać przeczytałam go w jeden dzień.

⭐⭐⭐⭐✨/5

Małżeństwa dobierają się w pary na różnych zasadach. Czasami są to podobne upodobania, wspólne hobby czy zainteresowania, a innym razem stanowią swoje przeciwieństwa, które się dopełniają. Niestety z upływem czasu okazuje się, że wady, które kiedyś stanowiły minimalne problemy, nasilają się do rangi ogromnych. Wyolbrzymiające się niedogodności często stanowią granicę nie do przeskoczenia.

Marcin Pikula w swojej powieści „Porwana” idealnie odwzorowuje przykład małżeństwa, które wychodzi poza ramy.

To nie jest książka, która posiada tylko jeden motyw. Pod przykrywką problemów małżeńskich, możemy odnaleźć wiele pobocznych wątków. Czytając, śledzimy reakcje pary na zdradę, w efekcie czego zostaje zaburzone zaufanie. Pociągając za ten sznurek, okazuje się, że czasami to zemsta prowadzi nas do ukojenia napędzając tym samym sporne koło.

Ta lektura owiana jest mrokiem i posiada drugie dno. Uświadamia nam, jak wielu rzeczy nie dostrzegamy.

Polecam!