Pożeracze ptaków

„Pożeracze ptaków” Albin Perc to thriller, który buduje napięcie i utrzymuje je na wysokim poziomie. Zamknięty ośrodek dla dziewcząt budzi zainteresowanie, a to, co dzieje się za jego zamkniętymi drzwiami, dla środowiska zewnętrznego jest pilnie strzeżone.
Tajemniczy dom położony nad jeziorem, który ma służyć wychowywaniu dziewcząt, okazuje się piekłem na ziemi. Stosowane w nim zabiegi wychowawcze, metody karania za „złe zachowanie”, które tak naprawdę jest każdym, cokolwiek by nie uczyniły. Tak właśnie prezentują się realia tego przerażającego miejsca, które miały się zmienić w momencie pojawienia się w nim policji. Jednak nic bardziej mylnego, gdyż jest to tylko początek odkrywania kolejnych tajemnic, sekretów i przerażających historii. Nie chcę mówić zbyt wiele, bo mam wrażenie, że każdy szczegół jest tak istotny, że mógłby zdradzić zbyt wiele.
„Pożeracze ptaków” to pozycja bardzo mocna, zagmatwana i wymagająca skupienia czytelnika. Autor umiejętnie buduje napięcie, aby później nieco wy stopować przenosząc czytelnika w inny wymiar czasowy. Historię poznajemy bowiem z kilku perspektyw, które z czasem tworzą spójną całość. Ja przyznam szczerze, że do mnie ten tytuł przemawia! Przypadł mi do gustu i zdecydowanie polecam sięgnąć wszystkim miłośnikom gatunku, bo z pewnością się nie zawiodą.
Bardzo dziękuję autorowi za możliwość przeczytania książki i po cichu liczę, że autor napisze kolejne!

Książka „Pożeraczacze ptaków” to thriller psychologiczny. Już sama okładka przywodzi na myśl jakąś tajemnice i muszę przyznać, że bardzo mnie ta książka przyciągała wyglądem. Patrząc na nią od razu masz wrażenie, że za chwilę się coś wydarzy.
Książkę dostałam do recenzji od autora
Mamy tu ośrodek wychowawczy położony w zupełnej głuszy pośród lasów i jeziora. To tam trafia do pracy Olimpia. Poznaje personel, cały ośrodek i zasady tam panujące. Jednak czy Olimia jest tą za którą się podaje? Czy może dla własnych korzyści będzie potrafiła manipulować innymi niczym marionetkami? Gdy znika dyrektor ośrodka wszystko zaczyna nabierać tempa i wszyscy zastanawiają się co też takiego się z nią stało.
Choć to Olimpia jest głównym spoiwem całej książki, mamy tu podgląd na 3 pokolenia rodziny Wangów. Co siedzi w głowie osób wychowywanych pod ostrym rygorem i karanych praktycznie za wszystko? Czy cała ta historia może zakończyć się szczęśliwie? Czy policja odkryje co działo się za murami ośrodka?
Musze przyznać, że sam pomysł jest bardzo ciekawy, jednak sporo chaosu wprowadzało skakanie po liniach czasowych. Gdy zagłębiliśmy się w jedną historię i chcieliśmy wiedzieć co zdarzy się później, za chwilę było to przerywane historią z życia wnuków danej bohaterki. Dla mnie jako czytelnika było to lekko frustrujące i wyrywało z takiego klimatu napięcia.