Prawo pięści

"Prawo pięści" to polska premiera powieści kryminalnej "Faustrecht", napisanej przez Hugona Bettauera w 1920 roku. To już druga, moim zdaniem bardziej dojrzała powieść tego skandalizującego austriackiego pisarza, która ukazuje się w ostatnim czasie w polskim przekładzie. Pierwsza – "Morderca kobiet" – ukazała się w 2017 roku. "Prawo pięści" to z jednej strony powieść kryminalna o wielowątkowej akcji, rozgrywającej się początkowo w Wiedniu a później w Stanach Zjednoczonych, z drugiej zaś to także opowieść o przyjaźni dwóch oficerów, którzy w jednej jednostce wojskowej przeżyli piekło pierwszej wojny światowej. Po zakończeniu wojny los przeznaczył im w życiu zupełnie inne role. Jeden z nich wspina się wytrwale po szczeblach kariery w policji kryminalnej, drugi zostaje poczytnym dziennikarzem. Bettauer w swojej powieści odważnie jak na tamte czasy porusza temat miłości dwóch kobiet do mężczyzny, która szybko przeradza się w nietypowy związek skutkujący tragicznymi wydarzeniami. Obie kobiety zostają zamordowane w luksusowej willi na przedmieściach Wiednia a ich kosztowności zrabowane. Śledztwo obejmuje jeden z przyjaciół a drugi sekunduje mu w żmudnej kryminalistycznej pracy. Autor podsuwa czytelnikom kilka tropów wiodących do rozwiązania zagadki podwójnego morderstwa a następnie sam zaczyna poddawać je w wątpliwość. W ten sposób zachęca czytelnika do wspólnego rozwiązywania tej interesującej intrygi kryminalnej. Obok zmiennej a przez to intrygującej akcji powieść przedstawia wiernie nakreślony obraz czasów po pierwszej wojnie światowej, gdy w krótkim okresie cesarski Wiedeń przeradza się w stolicę Republiki austriackiej. Książka Bettauera przypomina swoją budową i fabułą typowe kryminały wielkich angielskich pisarzy z ubiegłego wieku. Powieści kryminalne Hugona Bettauera były w ostatnich latach wielokrotnie wznawiane w wielu krajach, gdzie cieszyły się ogromnym uznaniem czytelników. Główną inspiracją tłumacza powieści była chęć przedstawienia polskiemu czytelnikowi tej mało znanej i równocześnie nieco zapomnianej twórczości Hugona Bettauera.