W sporze o status poznawczy wiedzy naukowej teza o niedo-określeniu teorii przez dane doświadczenia zajmuje miejsce szczególne. Jest ona uważana za jeden z najmocniejszych argumentów przemawiających na rzecz stanowiska anty-realistycznego. Zwolennicy realizmu teoriopoznawczego są zatem zmuszeni albo do szukania możliwości jej podważenia albo do przeformułowania i osłabienia swego stanowiska.
W niniejszej książce dyskutuję siłę argumentu z niedookreś-lenia teorii przez dane doświadczenia w sporze o realizm. Dlatego poddaję szczegółowej analizie metodologicznej różne wersje tej tezy. Utrzymuję, że większość z nich nie stanowi mocnego argumentu na rzecz anty realizmu. Wskazuję jednocześnie na takie zagadnienia, które pozwalają spojrzeć na problem niedookreślenia z nowej jak sądzę ciekawszej, zarówno dla zwolenników realizmu jak i antyrealizmu, perspektywy poznawczej. Analiza tych zagadnień pozwala na przeformu-łowanie dyskutowanej tezy w taki sposób, że staje się ona ważnym argumentem podważającym przynajmniej niektóre wersje realizmu teoriopoznawczego.