Próby Słońca

Osoba autorska Aiden Thomas zaludnia karty swoich książek postaciami niebinarnymi, transseksualnymi i... może nie będę dalej wymieniał, bo w tym zakresie problemowym nawet używane nazewnictwo bywa kwestią wrażliwą i drażliwą a wolałbym nie napisać czegoś kontrowersyjnego. Taki wybór autorski nie przekłada się w żadnej mierze na fabułę - tożsamość płciowa postaci nie odgrywa w niej żadnej istotnej roli. I chyba nie należało tego oczekiwać, bo to rozrywkowa książka fantasy a nie powieść obyczajowa. Obecność postaci niebinarnych i transpłciowych ma zresztą solidne uzasadnienie w mitologii Ameryki Łacińskiej, gdzie wiele bóstw było co najmniej niejednoznacznych w kwestii określenia swojej płci. A główne postaci "Prób Słońca" są latynoamerykańskimi półbogami i ich potomstwem.

O ile sama mitologia, stanowiąca tło powieści, prezentuje się dość świeżo i całkiem interesująco, to w fabule trudno dopatrzyć się choćby śladów oryginalności. Próby Słońca mają za zadanie wyłonić spośród dziesiątki półbóstw boskiego Zwiastuna Sol oraz jego przyszłą ofiarę, której powinien pospiesznie wyciąć serce w ramach powtarzanej raz na dekadę procedury odnawiania osłon świata ludzi przed co paskudniejszymi mrocznymi bogami. Takie Igrzyska Śmierci z potencjalnie nieco wyższą przeżywalnością. Wydarzenia śledzimy z punktu widzenia outsidera Teo, który, ku swojemu ogromnemu zaskoczeniu, zostaje wezwany do przejścia Prób. Jego główną obawą jest początkowo to, czy nie zajmie ostatniego miejsca (...

Próby słońca to niezwykle barwna opowieść opowiadająca o przyjaźni w różnych światach, wspólnym celu, miłości lub jej braku, samoakceptacji i niezwykłym świecie w którym nie jeden z nas chciałby się znaleźć.

Głównym celem historii jest wyłonienie nowego zwiastuna, który dokona ofiary na innym zawodniku aby bóstwo mogło ich dalej ochraniać. Najważniejszym elementem jest dokładne przeczytanie prologu czyli tego co zrobiłu Sol i Tierra. Zanim jednak opowiem o wrażeniach, chciałabym dodać że słowo wstępu od tłumaczki jest bardzo ważne i cieszę się że pojawiło się tak treściwe, bo lepiej nam zrozumieć zasady w książkowym świecie.

Próby słońca jak dla mnie są trochę na opak. Konstrukcja świata, opisy bóstw, poszczególnych miast oraz prób są pierwszym planem historii. Natomiast półbostwa w tym główny bohater Teo stanowią tło, o którym pamiętamy ale nie jest dla nas najważniejsze.

Po każdej z prób poznajemy nowe miasto. El Valle zrobiło na mnie największe wrażenie swoją samowystarczalnością oraz harmonią między ludźmi i zwierzętami. Laberinto jedyne miasto Jadeitów, które odwiedzili zawodnicy przypominało labirynt, a próba w nim przeniosła mnie do przygód Indiany Jonesa. Każde miasto kryło w sobie coś niezwykłego i ciężko wybrać faworyta.

Książka ma na celu pokazanie, że tak naprawdę żadna osoba nie różni się tak bardzo od siebie jak sami uważamy. I choć tutaj podział stanowiły trzy grupy Złoci-C...

Dziesięcioro uczestników. Pięć prób. Jedna ofiara.

Meksykańska kultura. Fantasy. Próby Słońca

Mamy tutaj wyjątkową, niecodzienną historie i kulturę. Dotyczy ona bóstwa Sol, które co dekadę wybiera dziesięciu półbogów w nastoletnim wieku. Wszyscy oni biorą udział w Próbach słońc. A wygrana jest wyjątkowa. Ten kto zwycięży będzie niósł światło i życie do wszystkich świątyń w Reino de Sol.

Kto zwycięży? Theo jaki zwykły jadeit nie przypuszcza nawet, że może odstąpić tego zaszczytu. A może jednak zaskoczy wszystkich i samego siebie i zostanie Herosem Sol? A może zupełnie kto inny nim zostanie?

Konkurencja jest duża i każdy ma różne szansa, a każdy z uczestników jest inny, ja różne mocne i słabe strony. Każdy jest wyjątkowy.

To zupełnie niebanalna książka, w sam raz dla fanów Igrzysk Śmierci oraz Percy Jackson. Uwielbiam odkrywać nowe kultury, zwyczaje, czytać o czymś, czegoś nie znam, a tutaj mamy tego pełno. Zupełnie nietypowe, niebanalne wydarzania, które urzekły mnie tak jak fabuła. Świetna książka.

Sprawiła, że aż bym wróciła do Igrzysk śmierci. Czekam na drugi tom!