Opinia na temat książki Przyszła na Sarnath zagłada. Opowieści niesamowite i fantastyczne

 "Przyszła na Sarnath zagłada, i siedzi, chuda i blada, i siedzi, i nic nie gada..." - ja bardzo przepraszam, ale czasami jakoś tak trudno się powstrzymać.
 
 Kolejny tom prozy Lovecrafta, zawierający teksty ocenione jako słabsze - ale i tak lektura obowiązkowa dla miłośników HPL. Część z opowiadań - jak "Coś na progu" czy "Księżycowe moczary", to klasyczny horror. Część z nich za to przynależy do kategorii poetycznego marzenia, wręcz baśni. Jeśli ktoś wyobraża sobie, że Lovecraft to tylko wyłażące ze zrujnowanej krypty oślizłe stwory z dużą ilością macek, to taka np. "Wędrówka Irannona" może nieźle zaskoczyć.
 
 Tłumaczenie zasadniczo w porządku, ale nie bez zastrzeżeń - tytuł opowieści o Kadath to taka akrobacja językowa, że oczy bolą (co ku czemu i jak?), a ponadto niniejszym zgłaszam postulat, żeby tłumacz słowo "szydliwy" i jego pochodne zakopał pośrodku przeklętego płaskowyżu Leng, gdzie jego miejsce.