Psoriasis Sequentia

No pełne zaskoczenie, serio!
Po przeczytaniu pierwszej części spodziewałam się raczej opowieści o dalszej walce z tą umówmy się mało sympatyczną chorobą Łukasza. A tu niespodzianka, mocny wątek sensacyjny na sam koniec powieści.
Wspomniany już Łukasz założył rodzinę, urodziły mu się córki i wydawać by się mogło osiągnął stabilizację. Nic jednak mylnego, mężczyzna jest dręczony koszmarami poniekąd związanymi ze śmiercią Sylwii.
Spokojnego życia nie ułatwia także zawirowanie w sklepie, w którym pracuje Łukasz. Bohater zaczyna pisać książkę, która ma być dla niego swego rodzaju rozliczaniem się z przeszłością.
Wydawać by się mogło, że w pierwszej części autor już wszystko przekazał o chorobie, która go dotknęła. Tu skupia się już nie tyle na samym leczeniu, ale na uświadamianiu ludzi, że tym schorzeniem nie można się zarazić, choć jest bardzo nieestetyczne. W swojej powieści podaje wiele kont z mediów społecznościowych, w których autorzy pokazują swoją walkę z łuszczycą. Pojawiają się także informacje o zrzeszeniach ludzi chorujących na nią, co może być cenne dla samych chorych i ich rodzin.
Bardzo ciekawy jak dla mnie jest wątek Antoniny, starszej samotnej kobiety, uważanej za dziwaczkę, która mocno izoluje się od społeczności i najwyraźniej nie chce, aby ktokolwiek ingerował w jej życie. Łukaszowi nie daje to spokoju i szuka możliwości kontaktu.
No a już końcówka to już pełne zaskoczenie, mocne, trzymające w napięciu. Brawo!!!

Nic nie powiem o fabule, bo to drugi tom historii i nie chcę nikomu spoilerować. Powiem tylko, że temat łuszczycy jest kontynuowany i to w mistrzowskim stylu.

Czekałam na tę książkę dość niecierpliwe. Byłam ogromnie ciekawa jak potoczą się losy Ukiego i jego bliskich. I tu mnie autor zaskoczył. I to bardzo! Wprowadził taki wątek, że mi kopara opadła. Oczywiście, że nic nie zdradzę, ale przyznam, że z mojego gardła wydostał się głośny jęk zachwytu, kiedy dotarłam do tego momentu.

Pokochałam Antośkę. Od razu. Chcę jak najszybciej do niej jechać, wypić z nią herbatę i zjeść ciacho. No i posłuchać wierszy. Wciąż nie bardzo lubię Lucy. I nie dlatego, że jest niefajna, ale dlatego, że widzę w niej siebie. Chyba aż za bardzo. A to trochę tak dziwnie patrzeć na siebie z boku. Jej postać jest wybitnie dobrze zbudowana i taka po prostu ludzka. Z wadami i zaletami, ze słabościami, ale i z niezwykłą siłą. Próbuję się z nią polubić, tak samo jak ze sobą.

No i najważniejsze - przewlekła choroba. Autor wybitnie dobrze edukuje Polaków w kwestii łuszczycy. Żaden poradnik nie sprawdziłby się tak dobrze jak ta powieść. Nie dość, że czytelnik po prostu dobrze się bawi czytając, to jeszcze pochłania ogrom wiedzy, aby na koniec z pozytywnym wnioskiem iść w świat i podawać go dalej.

Dla mnie jeszcze jedno przesłanie wynikające z tej powieści jest warte wspomnienia: dobro wraca. Zawsze. Zaraź...

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

ARKADIUSZ KASPRZAK

"PSORIASIS SEQUENTIA"

Łukasz Wilk powraca , powraca jako dorosły mężczyzna ,który ma swoją kochającą się rodzinę . Ale jednak ciężko mu się odciąć od przeszłości ,ciągle żyj wspomnieniami o swojej siostrze ,traktując jej rzeczy jako relikwie . Mimo że zmaga się ze swoją chorobą ,to nie myśli tylko o sobie stara się też pomagać innym ,co też trochę odbija się na jego rodzinie . Ale w końcu postanawia zrobić coś żeby uświadomić społeczeństwo o łuszczycy . Więcej Wam nie zdradzę . Napiszę teraz o moich odczuciach co do tej książki . Autor swoim debiutem ,moim zdaniem już wysoko postawił sobie poprzeczkę i byłam bardzo ciekawa jak to dalej się potoczy . Wciągająca fabuła , problemy rodzinne ,problemy w pracy ,jakież to znajome . Jak sobie z tym wszystkim poradzić i się nie załamać ? Niejednokrotnie się wzruszyłam ,były momenty przerażające . Ale poruszony tu został bardzo ważny temat ,temat TOLERANCJI . Nie powinniśmy nikogo osądzać nie wiedząc co ta osoba przeszła(mam tu na myśli Antoninę ). Nie wszystkie choroby są widoczne , są to traumy z przeszłości które niekorzystnie wpływają na psychikę i dlatego człowiek "dziwaczeje" , usuwa się w tzw"cień" rezygnuje z towarzystwa. Ale taki ludziom trzeba dać szansę . I pamiętajmy że słowa czasem potrafią ranić gorzej niż czyny , a to też bardzo źle wpływa na psychikę osób bardziej wrażliwych .

Arku dziękuję Ci za możliwość przeczyta...

„Paradoks jest jak się najesz śliwek i popijesz mlekiem – rzadko, ale często” - Marcel ❤️

“Psoriasis sequentia” to książka, na którą czekałam z wielką niecierpliwością odkąd tylko przeczytałam pierwszą część, czyli “Psoriasis vulgarna”, którą zaliczam do najlepszych książek roku 2021 i doceniam za ogrom emocji jaki we mnie wywołała, a także za samo uświadomienie mi czym jest łuszczyca i jak wygląda życie z tą chorobą. Jestem pewna, że spełniła swoją rolę i zaraziła tolerancją wiele osób. Autor nie chciał jednak przestać zarażać i poczynił kontynuację swojej powieści, tym razem sprzedając nam ogromną dawkę motywacji.

Łukasz Wilk dorobił się dwóch uroczych córeczek i oddanej żony. Zawodowo pełni funkcję kierownika salonu. Wciąż walczy z chorobą, ale nie przeszkadza mu ona w spełnianiu marzeń. Oprócz pracy w salonie, zajęć dodatkowych na gospodarstwie, wizyt u lekarza i w szpitalu, Łukasz pielęgnuje swoją pasję rowerową i nawiązuje przyjaźń ze zdziwaczałą sąsiadką. Niespodziewanie na jego drodze pojawia się dawna znajoma, a wraz z nią kłopoty i konieczność zmiany pracy. Dodatkowo, brat Łukasza prawdopodobnie zaczyna chorować na jedną z odmian łuszczycy i całkowicie się tym faktem załamuje. Dziwiłam się, że Łukasz znajduje czas na to wszystko i muszę przyznać, że w związku z tym bardzo irytowała mnie postać Lucy – przynajmniej na początku. Swoimi wiecznymi pretensjami sprawiała, że miałam ochotę wejść do książki i nią potrząsnąć! Na szczęście pod koniec się...

Nie będę pisać opisu, żeby przypadkiem komuś nie zaspoilerować.

Kiedy zobaczyłam tą książkę byłam ciekawa tej historii, a w szczególności dalszych losów głównego bohatera - Łukasza Wilka. Myślę, że dopiero teraz widać jaką przemianę przeszedł główny bohater - z zakompleksionego chłopca w mężczyznę, który potrafi motywować i wyciągnąć pomocną dłoń. Łukasz założył rodzinę, jednak często wraca myślami do przeszłości i nie potrafi się z nią pogodzić. W tej książce możemy poznać bardziej Daniela oraz nową bohaterkę Antoninę. Bardzo polubiłam córki głównego bohatera. Jeżeli ktoś myśli, że ta książka jest nudna - to jest w ogromnym błędzie. Oprócz przekazu na temat łuszczycy i jak się z nią żyje, mamy tutaj sporo akcji. Zdarzały momenty, które naprawdę mnie zaskakiwały. Czytając wszystko było bardzo realne, dzięki czemu mamy wrażenie, że cały czas towarzyszymy głównemu bohaterowi. Dialogi zostały w bardzo naturalny sposób napisane. W pierwszej części pokazane było, że nie da się zarazić łuszczycą, bo to jest choroba genetyczna, dzięki czemu jesteśmy bardziej tolerancyjni na biedroneczki. Jest pokazane z jakimi trudnościami ta osoba często musi przechodzić. W tej części autor skupia się na motywowaniu i jeszcze większej tolerancji. Zakończenie bardzo mi się spodobało. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Myślę, że tą jak i wcześniejszą część warto przeczytać. 10/10