Puste szafy

Puste krzesła Marii de Carvalho jest powieścią obyczajową, po którą sięgnąłem przypadkowo i nie wiedziałem czego spodziewać się po niej. Jednak jakoś zaciekawił mnie opis jaki dostałem zapowiadający się ciekawie. Dlatego sięgnąłem po Puste szafy oczekując dobrej historii obyczajowej. Dora Rosario po śmierci męża musi sobie poradzić z żalem i podnieść się po utracie. Nie łatwo jest jej wychowywać nastoletnią córkę i zapewnić sobie oraz jej środki do życia.

Książka opowiada historie życia Dory, która zostaje postawiona w sytuacji, gdzie przez długi męża otaczający ją przyjaciele zaczynają się odwracać od niej za sprawą pożyczek lu kłótni. Dostajemy obraz kobiety pozostawionej samej sobie po stracie, która nie wierzy w siebie, że może coś zmienić w swoim życiu. Zawsze zgadzającej się z mężem, pozbawionej ambicji i przytakujący mu w każdej sprawie. Autorka sugestywnie kreśli obraz niemocy i pogodzenia się z losem przez Dorę, która może liczyć na dwójkę najbliższych, ostatnią przyjaciółkę i swoją córkę. Świetnie wypada przedstawienie pod względem psychologi i zagłębienia się w szereg relacji, myśli i egzystencjonalnych rozmyślań bohaterów opowieści. To daję głębie historii i najważniejsze tutaj jest ukazanie psychologiczne odczuć osoby zdanej na siebie, pojawienie się później światełka w tunelu i zmian jakie następują w jej życiu. Ukazanie problemów po przez narratorkę, którą jest przyjaciółka bohaterki opowiadająca jej historie wypada przekonywająco. Podczas czytani...