Pył Ziemi

Jak już wielokrotnie wspominałem fantastyczne powieści lubię i cenię, bowiem praktycznie żadnej nie można przypiąć łatki, że jest płytka i stworzona tylko dla rozrywki. Czy to fantasy, czy science fiction, w każdej możemy znaleźć coś, co autor przekazuje, ubierając ów przekaz w pozornie proste treści. A interpretacje tychże przekazów, zależą od czytelnika i jego wrażliwości na niuanse. Być może tylko ja tak uważam, nie wiem. Pozostając w temacie fantastycznych powieści, natknąłem się na kolejną świetną powieść i zamierzam kilkoma słowy podzielić się moimi odczuciami które pozostały ze mną po lekturze.

XXIV wiek, Ziemia dogorywa. Życia na naszej planecie, nie tyle nie jest możliwe, co znacznie utrudnione. W przestrzeń kosmiczną wysłany zostaje statek-jedyna nadzieja ludzkości na przetrwanie. Yggdrasil, całkiem do rzeczy nazwa dla takiego statku, uważam.

Prawie tysiąc lat później, na Ziemię wraca para istoto, która przeszła tyle zmian, że trudno ich określić mianem człowieka. Ich misją jest znalezienie mitycznej Biblioteki, w której zapisano wszelkie wspomnienia. Oczywiście ewentualne powodzenie wyprawy, będzie miało wpływ na pozostałych na statku osobników. W swojej podróży spotkają nie tylko prymitywne plemiona, czy imitacje miast z odległej przeszłości Ziemi, ale i zaawansowane technologicznie miejsca, w których mieszkańcy kontrolują niemalże wszystkie aspekty swojego życia. A co z misją i czy owiana legendami Biblioteka Snów, rzeczywiście istnieje? Trudna ...