Rzeczy, które robimy w ciemności

W pierwszej części poznajemy Paris Per­al­ta. Mieszkająca w Seattle, bogata i uprzywilejowana, kobieta jest podejrzana o zabójstwo, dużo starszego, mężaJim­miego, znanego ak­to­ra ko­me­dio­we­go. Paris uciekła przed przeszłością, którą próbuje zatuszować.
W części drugiej do narracji dołącza Ruby Reyes, która właśnie kończy odsiadkę za zabójstwo kochanka Charlesa Baxtera. Dziewiętnaście lat wcześniej została zamordowana 13-letnia córka Ruby, Joey.
Dziennikarz Drew Mal­com opowiada w swoim podcastach "Rzeczy, które robimy w ciemności" o zbrodniach. Chce, by następnym tematem była sprawa Ruby.
Kolejne części to prawie w całości wspomnienia z przeszłości.

Jest to kolejna książka autorki, która przypadła mi do gustu. Lubię sposób, w jaki autorka buduje napięcie i kreuje bohaterów. Choć naszkicowanie przez czytelnika dalszych wydarzeń nie należy do najtrudniejszych, to powieść czyta się z przyjemnością.

Paris zostaje znaleziona nad zwłokami własnego męża w wypełnionej krwią wannie. Twierdzi, że jest niewinna, problem w tym, że zanim poznała Jimmy'ego, przeżyła już dwa inne życia. Oba zakończyły się morderstwem.

W części pierwszej akcja powieści toczy się leniwie i powoli. W trakcie śledztwa okazuje się, że mąż Paris miał przynajmniej tyle samo sekretów, co ona. Niektóre z nich mogą stanowić całkiem niezły powód, by zabić, a grono osób posiadających motyw powiększa się. W części kolejnej akcja nabiera rozpędu, atmosfera zagęszcza się i pojawia się ogromna ciekawość czy dowiemy się, kim naprawdę jest Paris?

"Rzeczy, które robimy w ciemności" to nie tylko tytuł książki, ale i nazwa popularnego w Kanadzie podcastu kryminalnego prowadzonego przez byłego dziennikarza śledczego Drew Malcolma. Autorka sprawnie kreśli portrety psychologiczne bohaterów i ofiarowuje nam złożoną i drobiazgowo przemyślaną fabułę. I choć dość szybko domyśliłam się, jak będzie wyglądał główny plot twist, bo sama wymyśliłabym identyczny, to absolutnie nie przeszkadzało mi to w dalszym cieszeniu się lekturą.

"Rzeczy, które robimy w ciemności" to już trzeci thriller psychologiczny Jennifer Hillier, i po każdy kolejny sięgnę z ogromną przyjemnością.

Po przeczytaniu „Małych sekretów” Jennifer Hillier widziałam, że warto będzie przeczytać „Rzeczy, które robimy w ciemności”. Ta autorka jak mało która, potrafi sięgać w głąb duszy człowieka, by móc pokazać ogrom emocji, bólu i krzywd, z którymi niejednokrotnie przychodzi się mierzyć ludziom, wskazuje jednocześnie do jakich zachowań może się posunąć człowiek, który znajduje się w niebezpieczeństwie.

Ta książka jest rewelacyjna, przez to że historia w niej przedstawiona, jest tak nieoczywista i zagmatwana.

Wiele wskazuje na to, że niespełna czterdziestoletnia Paris zabiła swojego, wiele starszego męża, choć nie potrafi sobie przypomnieć, czy mimo iż trzymała narzędzie zbrodni rzeczywiście to ona go użyła. Życie Paris wywraca się do góry nogami, a na domiar złego, ktoś zaczyna przypominać jej o przeszłości, którą tak skrzętnie ukrywała przed mężem i całym światem przez tyle lat. Kobieta absolutnie nie może pozwolić na to, aby na światło dzienne wyszły rzeczy, których dopuściła się przed laty.

Historia opowiedziana z retrospekcjami i z lekko zachwianą chronologią wydarzeń, sprawia, że czytelnik zaczyna wydawać osądy zbyt szybko, jak się okazuje nic nie jest takie jak wydaje się na pierwszy rzut oka, autorka wodzi czytelnika za nos, każe szukać dalej, zagłębić się w historię Paris szukać prawdziwych winnych.

To niesamowita książka, która dotyka wielu niełatwych tematów, najtrudniejszym z nich jest...

Paris zostaje oskarżona o zabicie swojego męża - znanego komika. Bardziej niż skazania obawia się jednak, że jej mroczna przeszłość ujrzy światło dzienne. Co wydarzyło się tamtej nocy? Jakie sekrety skrywa kobieta?

Pierwsze, na co pragnę zwrócić Waszą uwagę, to tytuł, który okazał się w całości adekwatny do przedstawionej treści. Choć narracja poprowadzona została w trzeciej osobie, odbiorca dość dobrze może poznać motywy i odczucia postaci, a także zrozumieć podejmowane przez nie decyzje. Autorka umiejętnie stopniuje napięcie, wzbudza ciekawość oraz intryguje opowiadaną historią. Teraźniejszość gładko miesza się z przeszłością, tworząc w konsekwencji zgrabną całość. Hillier doskonale potrafi też manewrować podejrzeniami, emocjami czy przemyśleniami czytelnika.

W tej książce pisarka zaprezentowała nam przerażający obraz traumatycznego dzieciństwa - pełnego bólu oraz przemocy. Mimo że to fikcja literacka serce się kraje na myśl, jakich okropieństw musiała doświadczać główna bohaterka w okresie dorastania. Powiem szczerze, iż trudno przejść obok tej lektury obojętnie, gdyż ogrom cierpienia wprost przenika do duszy i umysłu czytającego. Niemniej polecam Wam gorąco ten thriller, który w mojej pamięci zostanie na długo.

CHCIAŁA UCIEC JAK NAJDALEJ OD PRZESZŁOŚCI.
ONA I TAK JĄ DOPADŁA.

Paris, instruktorka jogi zostaje aresztowana pod zarzutem zabójstwa męża - sławnego aktora i bajecznie bogatego Jimmy'ego Peralty.
Policja znalazła ją na miejscu zbrodni ... w łazience, obok ciała męża, zakrwawioną, z brzytwą w ręku.
Tylko, że Paris nic nie pamięta i dopiero na policji dociera do niej co tak naprawdę się stało.

Nie przeraża ją fakt, że jej mąż nie żyje.
(to nie byłoby jej pierwsze morderstwo)

Przeraża ją świadomość, że media rozgrzebią jej życiorys.
(a wtedy ludzie dowiedzą się kim jest i co łączy ją z Ruby Reyes)

Ruby Reyes - spędziła dwadzieścia lat w więzieniu za zabójstwo swojego kochanka i właśnie teraz zostaje warunkowo zwolniona.
Kobieta nie zamierza siedzieć cicho ale za odpowiednią sumę pieniędzy być może zatrzyma sekrety Paris tylko dla siebie.
Być może ...

Wow! To był na serio wciągający thriller psychologiczny.
Ponad 500 stron intrygującej historii podzielonej na 6 części.
Thriller pełen tajemnic, gdzie teraźniejszość musi zmierzyć się z przeszłością.

Nieoczywiste, nieprzewidywalne bohaterki, które owszem mamy okazję poznać w całej okazałości ale i tak czymś nas na koniec zaskoczą.
Tam nic nie jest takie, jak się wydaje, rozbudowana psychologiczna charakterystyka zapewnia wiele wrażeń i jest mocną stroną tej książki.
Nie mogłam ...

Kolejny thriller, który jakiś czas temu miałam okazję przeczytać! Wczorajsza premiera pt. "Rzeczy, które robimy w ciemności" autorstwa Jennifer Hillier, to jeden z tytułów, które ciężko mi ocenić...

Paris wiedzie szczęśliwe życie u boku kochanego męża, popularnego i bogatego aktora. Gdy zostaje on zamordowany, główną podejrzaną staje się żona. W końcu ma motyw- ogromny spadek do zgarnięcia i pozbycie się "problemu" jakim mógłby wydawać się podstarzały mąż z początkami demencji. Sprawy nie ułatwia fakt, że znaleziono narzędzie zbrodni, na których są odciski palców Paris... Oczywiście nie przyznaje się do winy, twierdząc, że była szczęśliwa u boku ukochanego. Kobieta zostaje aresztowana i tu rozpoczyna się jej prywatny koszmar. Skrzętnie skrywana tajemnica z przeszłości może ujrzeć światło dzienne...

Paris nie miała łatwego startu. Trudne doświadczenia z młodości, matka oskarżona o brutalne zabójstwo kochanka, która po dwudziestu latach ma opuścić więzienie... Problem w tym, że jedyną osobą, która zna tajemnicę Paris jest właśnie Ruby, a ta bardzo chętnie wyjawi prawdę dziennikarzom...


Sam pomysł na fabułę bardzo mi się podobał. Książkę czytało mi się dobrze, choć niekiedy akcja toczyła się zbyt wolno. Cała historia ma ciekawy klimat, który odkrywamy niespiesznie strona po stronie. Jak dla mnie trochę za mało dynamiki, ale rozumiem, że taki był zamysł autorki. Samo zakończenie przewidywalne i niestety mnie nie zaskoczyło, a szkoda.

...

"Rzeczy, które robimy w ciemności" autorstwa Jennifer Hillier to thriller psychologiczny i pierwsza książka autorki, którą miałam okazję przeczytać.
Lubię być zaskakiwana i wciągana w historię od samego początku. Widząc oczami wyobraźni Paris Peraltę z zakrwawioną żyletką w rękach i nieżyjącym mężem obok, zostałam kupiona przez autorkę, ale sugestie, że oskarżenie o morderstwo może nie być tym najgorszym, że jest coś, co bardziej przerażało bohaterkę, bylo elementem, który mnie ostatecznie przekonał do tej historii.
Przeszłość. Jest czymś, co nas kształtuje, zostawia w nas ślad. Czymś, z czym musimy żyć. Niezamknięta, niezaakceptowana nie pozwoli nam żyć normalnie. A Paris Peralta była przekonana, że zamknęła przeszłość na klucz, lecz ta znalazła sposób, żeby się wydostać.
Jennifer Hillier stworzyła opowieść dobrze wyważoną pod względem zaskakujących wydarzeń i gry psychologicznej. Pierwszym zrobiła wrażenie, a drugim sprawiła, że zainteresowany czytelnik został na dłużej. Nakreśliła postacie o wielu warstwach, pokazała ich przeszłość, która wydaje się być kluczem do odkrycia tego, co tak naprawdę nimi kierowało przy podejmowaniu tych czy innych decyzji. Poruszyła wiele ważnych tematów, społecznych i egzystencjalnych, pokazując mechanizmy ludzkich zachowań.
Jeżeli lubicie nieoczywiste historie, które tylko na pierwszy rzut oka wyglądają na przewidywalne, a potrafią i zaskoczyć, i zmrozić krew w żyłach, to polecam 👍

Autor: Jennifer Hillier

Premiera: 29.03.2023r.

Paris zostaje znaleziona z brzytwą w ręku. Nie byłoby to dziwne, gdyby w wannie pełnej krwi nie leżał jej mąż. Jest jedynym podejrzanym w tej sprawie. Kobieta nic nie pamięta z tego wieczoru. Jest przerażona i nie wie co ma teraz zrobić. Boi się, że media dokopią się do jej przeszłości, która nie jest za kolorowa. Czy wyjdzie z tego bez szwanku czy jednak wyląduje w więzieniu za nie jedno, a dwa zabójstwa?

Przyznam się bez bicia, że nie sprawdziłam ile stron ma książka. Gdybym zobaczyła to na pewno nie wzięłabym jej do recenzji. Wiele kryminałów ma to do siebie, że jeśli mają wiele stron to powielane są te same informacje.

Kilka jak nie kilkanaście scen jest zbędnych, bo opowiadają o tym samym wydarzeniu tylko z różnego punktu widzenia. Jest nieraz dużo ciągłego tekstu przez co ta historia bardzo mi się dłużyła. Denerwowały mnie momenty, gdzie były wspomnienia i w tych wspomnieniach były kolejne wspomnienia. Akcja jak dla mnie toczy się równym tempem. Nie ma ani wzlotów, ani upadków, po prostu monotonia.

Książka mogłaby jak dla mnie skończyć się 150-200 stron wcześniej, gdyby usunąć zbędne sceny, informacje. Nie było żadnych nowości. Niczym mnie nie zaskoczyła.

Na pewno nie zostanie w mojej pamięci na dłuższy czas, mimo tego, że porusza kilka ważnych tematów, takich jak na przykład przemoc w rodzinie, uzale...

„Rzeczy, które robimy w ciemności” to thriller psychologiczny, który szokuje i potrafi wbić w fotel.

Książka podzielona została na sześć części, w których przeszłość pełna sekretów przeplata się z teraźniejszością tworząc niebanalną fabułę. Intryga goni intrygę, autorka genialnie podkręca napięcie i manipuluje faktami. Przez to każdy z bohaterów jest podejrzany, a w głowie czytelnika kotłuje się wiele myśli. Historia morderstwa przeradza się tutaj w sieć zaskakujących zdarzeń, o których prawdzie i przebiegu każdy ma własne zdanie.

Najlepszym elementem książki jest wielowątkowość, która opiera się przede wszystkim na zawiłych relacjach międzyludzkich. Rozkładanie postaci na czynniki pierwsze i ich cech osobowości to świetne zagranie. Dawno nie miałam do czynienia z tyloma zawiłymi osobowościami. Wyrachowanie, małostkowość, zagubienie, uczciwość, cierpliwość, oddanie - to tylko niektóre z cech naszych bohaterów, a raczej bohaterek, bo to one tutaj wiodą prym co bardzo mi się spodobało.

„Rzeczy, które robimy w ciemności” to książka, gdzie wszystko może okazać się być kłamstwem. To książka opowiadająca o różnych obliczach relacji międzyludzkich, miłości, prawdziwym oddaniu, nienawiści i zawiści. Jest to mieszanka wybuchowa, która może gwarantować jedynie katastrofę, albo świetną „zabawę” i w tym wypadku jest to obietnica tego drugiego. Zdecydowanie polecam!

"Po­win­na wie­dzieć, że wszyst­ko tak wła­śnie się skoń­czy, bo kiedy ucie­kasz od jed­ne­go życia, żeby za­cząć nowe, nie mo­żesz li­czyć na szczę­śli­we za­koń­cze­nie.
Karma za­wsze do cie­bie wróci."
••
"Wiele lat temu pewna ko­bie­ta po­wie­dzia­ła jej, że wspól­nym mia­now­ni­kiem wszyst­kich okrop­nych rze­czy, które się nam przy­tra­fia­ją, je­ste­śmy my sami.
Nie­za­leż­nie od tego, dokąd po­je­dziesz, spo­tkasz tam sie­bie."
▪︎▪︎
Ogromne pozytywne zaskoczenie!

Zacznę od tego, że książka ma 500 stron, a przeczytałam ją w dwa dni. Po prostu nie mogłam się od niej oderwać.

"Rzeczy, które robimy w ciemności" to thriller, w którym o wiele ważniejsze jest tło fabularne opowiadanej historii, niż odpowiedź na pytanie kto zabił. Bardziej niż tajemnica morderstwa wciągają nas losy głównej bohaterki, Paris Peralty. Autorka tak umiejętnie dawkuje, co raz to nowe, informacje na jej temat, jednocześnie lawirując faktami, że aż do samego końca nie mamy pewności, czy rzeczywiście nie zabiła swojego męża.
To mroczna, wyczerpująca emocjonalnie, ale też niezwykle angażująca opowieść o ogromnej krzywdzie, toksycznej relacji matki z córką i zbrodni.

Przyznaję, że jestem pod dużym wrażeniem, a słyszałam, że poprzednie książki Jennifer Hillier, są jeszcze lepsze.
Pochłaniająca lektura.