Recenzje

"Samotność bogów"

27.02.2013

Samotność, wydawać by się mogło, że dotyka tylko ludzi, najczęściej tych starszych, chociaż nie omija także młodszego pokolenia, bolesna i okrutna, ale tylko wtedy, gdy przychodzi bez pozwolenia, niektórzy przecież sami ją wybierają. Czy to możliwe, że może dotyczyć też bogów? Odpowiedź na to pytanie możemy znaleźć właśnie w książce "Samotność bogó... Recenzja książki Samotność Bogów

@Amethyst × 1

Bogowie i ludzie

4.08.2023

Miłość i wciągająca książka autorstwa Doroty Terakowskiej, skierowana w moim mniemaniu nie tylko do nastolatków, choć historia Jona będzie im bliższa do zrozumienia, współodczuwania magicznych historii, w końcu aktorka snuje własny styl powieści sience fiction z elementami mitologicznymi. Oczywista gratka dla miłośników mitologii i kultury Słowian... Recenzja książki Samotność Bogów

@arcadio × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Nina

2023-06-05

8 /10

Przeczytane 2023 Audiobooki

Jak wszystkie przeczytane przeze mnie do tej pory książki Doroty Terakowskiej, tak i ta ma w sobie mnóstwo magii, mądrości, ciepła i niepowtarzalności. Autorka snuje swoje opowieści jak pająk tkający sieć, niespiesznie i precyzyjnie. A kiedy czytelnik w tę sieć wpada, marne ma szanse, żeby się z niej uwolnić. Zaczyna walczyć z czasem, z sennością, ze zmęczeniem, bo nie da rady tak po prostu odłożyć lektury i zająć się czymś innym, na przykład snem 😊
Pani Dorota omotała mnie kompletnie i zupełnie nie chcę się spod jej uroku uwolnić.

× 20 | Komentarze (1) | link |

@beata87

2020-10-19

10 /10

Przeczytane Z mitologią słowiańską Doskonała Najukochańsze

Magiczna powieść, niezwykła, niepowtarzalna, jedyna.

Uwielbiam wszystkie powieści p Terakowskiej. Tę też czytałam już przed kilkunastu laty, a teraz ponownie przeczytana zostawiła jeszcze potężniejsze wrażenie. Utwór prosty i trudny równocześnie. Czytałam go powolutku, spokojnie, przez wiele dni, bez pośpiechu. Pozwalało to delektować się każdym zdaniem i myślą… Problem wiary, tolerancji dla myślących i wierzących inaczej. Opowieść wielowątkowa, obrazowa i przenikliwie mądra.

Sami tworzymy bogów i dajemy im życie swoją wiarą. Najlepsze idee niszczone są przez złe intencje, brak wyrozumiałości i współodczuwania. Z czasem zaś idea boga staje się tylko środkiem do osiągnięcia celów kapłanów, czujących się lepszymi, bo wybranymi. Serce i miłość bliźniego zastępują żądzą władzy i bogactwa.

Stary bóg, Bezimienny, staje do walki o rząd dusz z Bogiem Dobroci. Niezwykle cenię nawiązywanie w literaturze do mitologii Słowian. Drażni mnie, że w szkole uczymy się dość intensywnie i szczegółowo mitologii starożytnej Grecji i Rzymu, a zupełnie pomijamy temat naszych prehistorycznych korzeni kulturowych. Czyżby wielowiekowy strach sprzed powrotem dawnych wierzeń spowodował całkowite wykluczenie wiedzy o wierze prasłowiańskiej z naszych programów nauczania.

Polecam powieść. Jest genialna.

× 16 | Komentarze (1) | link |

@tusiaaa

2010-05-07

10 /10

Przeczytane

Fantastyka taka jak lubię. Łączy się ona z rzeczywistością, jest punktem odniesienia dla refleksji, które zgrabnie zostały wplecione w fabułę. Jej tematem są wierzenia ludzi, które zmieniały się przez stulecia, a także związane z nimi niepokoje spowodowane nieuniknionym nadejściem nowego i nieznanej kultury, ponoć lepszej. Dużo w książce jest o tolerancji religijnej, o tym że korzeni nie sposób tak łatwo wymazać z historii, że również miały swoją wartość i pomagały ludziom przetrwać. Piękna książka i w dodatku niesamowicie ciekawa, że wszystko inne porzuciłam, żeby móc ją dokończyć.

× 1 | link |

@panika0

2009-10-10

3 /10

Przeczytane

Moja 5 książka Terakowskiej. Bardzo podoba mi się styl jej pisania, ale ta książka niestety mnie rozczarowała. Zabierałam się dwukrotnie do jej przeczytania. W końcu udało się i jakoś przez nią przebrnęłam. A nie było łatwo. Przeczytałam ją w niespełna dwa dni, ze względu na to by mieć ją jak najszybciej za sobą. Spodziewałam się czegoś dużo, dużo lepszego. Zwłaszcza iż otrzymała tytuł Książki Roku 1998. Nie będę oceniać czy na nią zasługiwała, czy też nie. Mi natomiast lektura nie przypadła do gustu. Książka jest nudna, rozciągnięta i kompletnie nie trafia w moje gusta. Czegoś w niej brakuje. Nie jest to ta Terakowska która urzekła mnie w swoich poprzednich książkach.

| link |

@anna.urbanska

2012-06-17

10 /10

Przeczytane Posiadam Posiadam

"Samotność bogów" próbuje odpowiadać na pytania, które zadaję sobie od wieków - dlaczego Kościół popełniał tyle błędów w czasach chrystianizacji i Inkwizycji, czy "starzy" bogowie nie byli w rzeczywistości tym samym Bogiem, którego my czcimy, tylko pod innymi imionami? Przepiękna, głęboka baśń. http://zielonowglowie.blogspot.com

| link |

@Jjolka

2014-03-10

8 /10

Przeczytane

Dość długo zwlekałam z tą lekturą. Chyba obawiałam się przytłaczających wątków o religii. Tymczasem dostałam, jak zwykle dobrą w wykonaniu pani Terakowskiej, opowieść o ludziach i wierze.

| link |

@Liliowa

2009-08-02

10 /10

Przeczytane

Moim zdaniem świetna książka, chyba nawet lepsza niż "Tam, gdzie spadają Anioły". Ciekawa, wciągająca, z precyzyjnie nakreślonymi postaciami. Polecam.

| link |

@Micki

2011-03-19

10 /10

Przeczytane

Na prawdę wspaniała książka. W sumie od początku przeczuwałam, że wszystko się tak skończy.

| link |

@MissMorte

2009-06-17

Przeczytane

To moja ulubiona książka tej autorki. Czyta się naprawdę przyjemnie.

| link |

@diabolicalady

2009-09-21

10 /10

Przeczytane Terakowska Dorota

rewelacyjna, gorąco polecam

| link |

@arcadio

2023-08-04

6 /10

Przeczytane

@anna_strzelczak

2023-01-20

8 /10

Przeczytane

@wiedzma0902

2023-01-12

7 /10

Przeczytane Dorota Terakowska

@asvmoyy

2022-05-23

6 /10

Przeczytane

@sylwiawszolek14

2022-05-16

10 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Lubił książki – ów tajemniczy splot malutkich czarnych znaczków, tworzących niekiedy tak zaskakujące konfiguracje, otwierających tak dziwne światy.”

“Księgi to żywi ludzie. To przecież ludzie je stworzyli, oni spisywali je z mozołem i iluminowali. Gdy palisz księgę, to tak, jakbyś palił człowieka.”

“Ciekawe, że krew indywidualnego człowieka, krojonego na szpitalnym stole, wciąż robi wrażenie – a krew, tysięcy ludzi, zabijanych w coraz to nowych wojnach, wszystkim jest obojętna. Krople krwi przerażają, hektolitry działają znieczulająco.”

“To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.”

“wdzięczność ma najkrótszą pamięć , ze wszystkich ludzkich uczuć”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Samotność Bogów : baśń nie nowa i nie stara

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

"Samotność bogów"

Bogowie i ludzie

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki