Opinia na temat książki Samotność w sieci

To jest jedna z tych pozycji, do których nie powinno się wracać.
Po raz pierwszy przeczytałam ją zaraz po wydaniu, w 2001 roku. Wtedy internet w Polsce dopiero raczkował a moje własne przeżycia sprawiły, że dosłownie chłonęłam każdą stronę książki. JLW był dla mnie niczym bóg a ten jego Jakubek był ideałem mężczyzny. Do dziś pamiętam wiele cytatów z Samotności, choć treść już mocno się zatarła. Dlatego przed sięgnięciem po "Koniec samotności" postanowiłam ją sobie odświeżyć. To był błąd. Dziś nie przeżywam tak historii Jej i Jakuba. Co więcej, wydaje mi się infantylna (te wszystkie zdrobnienia). Poza tym co za ideał mógł zrobić coś takiego Jennifer?! No i zauważam to, co przeszkadzało mi w późniejszych książkach Wiśniewskiego. Brak zwyczajnych bohaterów. Same postaci, których życiorysami można by obdarzyć co najmniej kilka osób. Za dużo dramatów.