Sargon. Wybrańcy Inanny

Byłam ogromnie ciekawa czy książka okaże się tak interesująca jak opis zapowiadający wydarzenia w niej zawarte.I porażka.
Początek to męska wersja harlequina z czasów starożytnych w połączeniu z fikcją literacką.Potem to niekończący się miszmasz nazw miast,ludów,imion władców i bogów,z których każdy miał ich po trzy albo i więcej.Do tego dochodzą określenia sprzętów,potraw ,po które trzeba biegać do słowniczka na końcu książki.
Jestem zmęczona,zniechęcona i rozczarowana.
Czytałam "Władcę pierścieni" czytałam "Grę o tron" i wszystkie dostępne jej tomy i żadna z nich nie była tak nużąca,chociaż objętościowo znacznie przewyższają "Sargona".Bogactwo wątków w tamtych książkach nie przytłacza ani nie sprawia,że czytelnik się gubi w trakcie poznawania losów całej mnogości bohaterów.
Tutaj w wielu momentach można się pomylić kto jest bogiem,kto władcą a kto zwykłym garncarzem.Imiona są do siebie podobne,wspominane wydarzenia są poplątane z tym,które toczą się w czasach życia głównego bohatera.
Kiepsko i w gruncie rzeczy nudnie.
Żeby jednak nie usnąć podczas lektury co jakiś czas są wplecione sceny erotyczne z udziałem bogini.To zapewne miało nadać smaczku i podnieść atrakcyjność tej opowieści ale jak dla mnie to się nie udało.
Wiele jest odniesień do zdarzeń historycznych,biblijnych i to powinno być ciekawe.Powinno ale jakoś nie jest.
Pewna jednak jestem,że gdyby w jakimkolwiek podręczniku historii było tyle opisów miłosnych harców to nauka byłaby przy...